Donderdagmiddag 23 februari 2017 is ons zoontje Noah geboren. Een emotioneel moment, de geboorte. Daar waar je normaal gesproken naar uit ziet bij een bevalling, was het er nu niet: nieuw leven. Kennismaken met onze zoon, maar ook gelijk afscheid nemen.
We hebben hem de naam Noah gegeven, dat betekent rust en troost. Troost kunnen we op dit moment in ons verdriet wel gebruiken. Rust ook, wat gaat er rust van uit dat we mogen weten dat Noah bij God is. In Zijn Vaderarmen.
Die rust heb ik ook mogen ervaren vlak na de geboorte van Noah. Ik heb hem een hele tijd vastgehouden en naar hem gekeken. Zo mooi, vooral die ieniemini handjes, voetjes en vingertjes en teentjes. Verwonderen over hoe mooi hij is gemaakt en huilen, omdat hij niet meer bij ons is. Hieronder zie je een plaatje met de handafdrukjes van Noah.
De nacht voordat Noah werd geboren was het al erg aan het rommelen. Om 3 uur s nachts ben ik dan ook samen met mijn man naar het ziekenhuis gereden. Wel bijzonder, bij de geboorte van onze oudste dochter gingen we ook rond deze tijd naar het ziekenhuis. Onderweg in de auto moest ik daar nog aan denken: ‘we gaan nu weer naar het ziekenhuis, de weeen zijn wel iets minder heftig, en het zal nu wel heel anders zijn dan bij Ester. Ons kindje is al bij God. Eerst de pijn van de bevalling, en dan geen cliché dat ik de weeen gelijk ben vergeten als ons kindje op mijn buik ligt, maar een definitief afscheid.’
Tijd
van afscheid
Maar even
veel te kort
in ons leven.
Niet kunnen zien,
hoe je wordt.
Tijd
van afscheid.
Verdriet
Je lichaampje wel
maar wie
je bent niet.
Tijd
van afscheid
Leven in
eeuwigheid.
Eens
zien we
je weer
dan zijn
we samen
bij de Heer.
Tijd
van afscheid.
Weet dat
ik van je hou
En in
mijn hart
blijft
er altijd
een plekje voor jou.
Tijd
van afscheid.
Zo definitief,
ik heb je lief!
…een dikke knuf van mij…Prachtig geschreven.. maar wat een verdriet! Maar ook; wat een troost om te mogen weten dat hij je mocht voorgaan naar de mooiste plek die er is. Mijn hart gaat naar je uit! Meer woorden heb ik niet voor je..Moge God je dragen door deze moeilijke periode heen. En eens…dan zullen alle tranen worden gewist! Dan mag je Noah weer zien in zijn volmaakte lichaampje….slik…tot die tijd wens ik je kracht en sterkte van God toe!
Liefs Rita
Dank je wel voor je knuffel en je troostvolle woorden!
Doet pijn hè? Maar wel goed om erover te schrijven.
Schrijven werkt inderdaad helend!
Veel sterkte!
Ik moet aan dit liedje denken van MWS
https://youtu.be/sz73tafcUjI
Wauw, dank je wel voor het delen van dit mooie liedje!
Heel veel sterkte. Maar wat is het een troost als we met ons verdriet naar Hem mogen vluchten die alles van ons weet. Prachtig zoals je je gevoelens hebt op geschreven.
Dank je wel!
Zo ontroerend, zo mooi geschreven. Wat een passende naam hebben jullie je kindje gegeven. Dat die naam zijn betekenis mag uitstralen. In je schrijven voel ik die rust en troost al. In gedachten bij jullie.
Dank je wel Coby!
<3
Wat ontzettend moeilijk en verdrietig, Johanneke. We bidden voor jullie.
Heel veel sterkte toegebeden!! God draagt jouw en je gezin hierdoor heen! Wat heb je je enorm knap verwoord ook in je gedicht!! sterkte….
Sterkte meis!
Dank je wel!