• waardevolle momenten

Dankbaar voor Gods Geest

by Leave a Comment

Vandaag is het 2e pinksterdag. Met Pinksteren sta ik er bij stil dat God ons Zijn Geest heeft gegeven. Wanneer je Hem toelaat in je hart hoef je nooit meer alleen te zijn. Hij gaat altijd met je mee. Hij geeft je kracht wanneer jij niet meer kunt.

Zelf heb ik dat in de afgelopen periode ook mogen ervaren, juist op de momenten dat ik echt diep zat en heel verdrietig was en even niet meer wist hoe ik verder moest, juist op die momenten stortte ik mijn hart uit bij Hem. Ik ging met lege handen en een open hart naar Hem toe en vroeg Hem of Hij ze wilde vullen. Dat gebeurde ook. Hij vulde mijn hart en handen met Zijn Geest.

Wat een genezende en helende werking gaat er van uit wanneer je Zijn Geest mag ervaren. Wat een rust, wat een vrede, wat een blijdschap, omdat Hij bij je is. Dit doet me denken aan het nummer van Sela: vreugde van mijn hart.

Daarom ben ik dankbaar. Dankbaar voor Zijn Geest. Vanuit die dankbaarheid wil ik steeds opnieuw zingen: Heilige Geest van God vul opnieuw mijn hart. Ja steeds opnieuw, net als de golven van de zee. Elke keer als ik Zijn rust en vrede ervaar, dan komt er weer een moment dat ik denk dat ik het allemaal zelf wel kan en Zijn rust en vrede niet nodig heb. En dan, juist op die momenten komt er weer onrust in mijn hart, voel ik me weer onzeker. Er word dan aan mij getrokken door Gods tegenstander, die maar al te graag wil dat ik zijn leugens geloof. De leugen dat ik niets voorstel, de leugen dat ik niet goed genoeg ben, de leugen dat een ander beter is en ik me met een ander moet vergelijken. De leugen dat mijn verdriet er niet mag zijn. En als ik overspoeld word door deze leugens, dan besef ik weer:

Ik heb Zijn rust en vrede, maar vooral ook Zijn kracht nodig om stand te kunnen houden tegen de leugens. Ik mag luisteren naar Zijn Geest die me vult met Zijn waarheid:

Je bent waardevol.

Je bent kostbaar in Zijn ogen en ik houd zoveel van je.

Je bent geliefd, Zijn geliefde kind.

Je mag gaan over de golven

en in vertrouwen Hem volgen,

gaan waar Hij je heen heen zendt.

En als de golven weer overslaan

mag je hopen op Zijn naam.

Dankbaar voor Zijn Geest, die me vult met Zijn waarheid en die altijd bij me is, door Hem is er altijd weer hoop.

waardevolle genietmomenten bij zomerse temperaturen

by Leave a Comment

‘Pff.. wat is het warm he meiden?’ zeg ik tegen mijn meiden als we op de fiets zitten, nadat ik ze heb opgehaald van school. ‘Echt wel mam. Mogen we als we thuis zijn een ijsje?’. ‘Nou vooruit, omdat het zulk lekker weer is.’ ‘En als het ijsje op is, mogen we dan ook met de tuinslang of in het badje. En mam, mogen we u dan ook nat maken?’ ‘Ja hoor, jullie mogen met de tuinslang spelen. Ik zal het badje klaarzetten, maar dan mag jij het laatste deel opblazen, goed?’ zeg ik tegen mijn oudste dochter. ‘Ja hoor dat is goed’. Ik geef bewust geen antwoord op de vraag of ze me nat mogen spuiten.

Het ijsje is op en het badje staat in de tuin. De meiden spelen heerlijk met water. Zelf zit ik heerlijk met een boek in de schaduw. Vanuit mijn ooghoeken zie ik mijn jongste dame met de tuinslang in haar handen. Als ze die eenmaal vast heeft, laat ze die niet meer los. Met een grote grijns op haar gezicht staat ze haar zus en het vriendinnetje nat te sproeien met de tuinslang. Ineens hoor ik gegil en zie ik de dames op mij af komen rennen. ‘Nee, niet naar m….’ maar het is al te laat, ik krijg een grote plens water in mijn gezicht en op mijn t-shirt. Gelukkig niet op mijn boek. Ik spring op en ren naar binnen. Ik wil andere kleren aan doen, maar besluit toch maar weer lekker naar buiten te gaan en in de zon me lekker te laten opdrogen. Eigenlijk best lekker, zo’n verkoelende douche. De meiden vinden het uiteraard helemaal geweldig dat mama nat is. Om te voorkomen dat ik weer wordt natgespoten draai ik uit voorzorg de kraan maar dicht, zodat mijn jongste dochter me niet nog een keer nat kan spuiten.

Als ze lekker aan het spelen zijn in het badje, stapt mijn jongste dochter er ineens uit en komt naar me toe. Met een boevengezicht voelt ze aan mijn t-shirt, en vraagt ze heel onschuldig: ‘mama nat?’ Ja, mama nat en hoe zou dat toch komen?

In eerste instantie had ik er niet zoveel zin in om nat te worden, maar als ik dan de dames zo zie genieten omdat ze mama hebben natgespoten, dan maakt het me ook niet meer uit. Heerlijk toch, zo’n verkoelende douche en heerlijk even lekker gek doen en elkaar natspuiten. Dat zou ik eigenlijk veel vaker moeten doen, gewoon even lekker gek doen.

Wat is het toch genieten met dit mooie weer. Mooi om zo waardevolle genietmomenten samen met mijn dochters te mogen beleven.

 

mamarazzi geniet van waardevolle momenten

by Leave a Comment

Mamarazzi

‘Papa help’ hoor ik mijn oudste dochter schreeuwen en ze duikt snel achter een boom of rent weg. Ik vraag me af wat er aan de hand is. Van een afstand zie ik hun samen staan en ze wijst naar mijn mobiele telefoon. Ineens weet ik waarom ze wegloopt en zich verstopt, ze wil niet op de foto. Ik leg mijn mobiele telefoon in mijn tas en loop naar ze toe: ‘sorry meid, mamarazzi was weer actief, maar mama vindt het gewoon zo leuk om mooie foto’s te maken. Please, als mammarazzi nu nog even wat gezinsselfies mag maken, dan belooft ze dat ze de rest van de dag geen foto’s meer van jou maakt, goed?’
Ik zie haar heel hard nadenken en met een serieuze blik antwoord ze: ‘nou vooruit mammarazzi!’

Samen met mijn oudste dochter zoeken we een mooi plekje op waar we de gezinsselfie kunnen maken. We hebben een mooi plekje gevonden, nu nog een leuke foto. Dat is een hele uitdaging met onze jongste dochter die in de gekke bekken trek fase zit. Na een heerlijke lachbui om de gekke bekken is het na het maken van een stuk of 15 foto’s eindelijk gelukt. Ik ben best tevreden met onze mooie gezinsselfie.

Als mammarazzi kan ik er wel genieten om foto’s te maken van waardevolle gezinsmomenten. Waar ik ook erg van geniet is het bewerken van de foto’s. Heerlijk om s avonds of na een vakantie nog na te genieten en de mooie en sprekende foto’s uit te zoeken en er een leuke fotocollage of een fotoboek van te maken. Ik was dan ook direct enthousiast toen ik van Fotofabriek de vraag kreeg of ik een fotoboek van hen wilde testen. Wil je weten welke producten je bij Fotofabriek nog meer kunt bestellen? Ga dan naar www.fotofabriek.nl

Ontwerpen van het fotoboek bij Fotofabriek

Wauw, wat heb ik in de afgelopen maanden veel foto’s gemaakt en wat hebben we als gezin veel mooie genietmomenten mogen ervaren. Ik maak een selectie van de foto’s die in ieder geval niet mogen ontbreken in het fotoboek. Dan ga ik naar de website www.fotofabriek.nl/fotoboek-maken  en klik het product aan dat ik ga testen. Vervolgens klik ik op ‘Maak nu je eigen fotoboek’ en download ik de software waarmee ik het fotoboek kan maken. Je kunt er dan voor kiezen om helemaal zelf een ontwerp te maken of een standaard format te gebruiken. Ik ga voor het laatste, maar pas het op sommige punten het nog wel iets aan, wanneer ik op een bepaalde bladzijde meer of minder foto’s wil. Wat is het toch genieten om hier mee bezig te zijn en al die leuke foto’s terug te zien en herinneringen op te halen. Leuk ook om met kleuren bezig te zijn en de kleuren uit de foto te laten terugkomen in de achtergrond kleur. Ik gebruik niet veel tekst, de foto’s spreken vaak al voor zich. Je kunt er voor kiezen om lijstje om de foto’s heen te doen, zelf ben ik meer van het strakke en vind ik alleen de foto’s al genoeg. Wat trouwens erg handig is, is dat wanneer je de foto aanklikt, je dan te zien krijgt of de resolutie hoog genoeg is voor een mooie afdrukkwaliteit. Hierdoor heb ik zelf nog wel een aantal foto’s er uit gehaald of kleiner gemaakt en andere foto’s opgenomen in het fotoboek met een hogere resolutie. Ik upload het fotoboek en nu is het wachten begonnen. Ik ben zo benieuwd naar het eindresultaat. Wat ik zo leuk vind bij fotofabriek is dat ik een filmpje kreeg van het moment dat ze de voorkant van mijn fotoboek maakte, echt heel erg leuk! Nu word ik alleen nog maar nieuwsgieriger naar het eindresultaat.

het fotoboek: waardevolle genietmomenten 2017

En tada, hierbij het uiteindelijke resultaat, dat uiteraard wel goedgekeurd moest worden door onze meiden. Als echte mamarazzi moest mama daar ook weer een foto van maken. Ik hoop dat de meiden het mij vergeven dat ik zoveel foto’s maak. Ik kan er ook niets aan doen dat ik er zo van geniet om waardevolle momenten van ons gezin vast te leggen met mijn camera, ik ben gewoon een echte mamarazzi.

En jij? Ben jij ook een mamarazzi of is fotograferen je hobby en vind je het leuk om de foto’s ook vast te leggen in een fotoboek? Kijk dan op www.fotofabriek.nl  en ga gelijk aan de slag met het maken van een mooi fotoboek. Nog wel leuk om te noemen: AVROTROS Radar heeft Fotofabriek beoordeeld als beste fotoboekenleverancier van 2017!

Tot slot: blijf vooral genieten van het maken van mooie foto’s, om zo waardevolle herinneringen terug te kunnen kijken!

 

2 jaar Waardevol en Uniek

by 4 Comments

Deze week is het alweer 2 jaar geleden dat ik ben gestart met mijn website Waardevol en Uniek.

Waardevol.

Uniek.

Nog steeds prachtige thema’s om mee bezig te zijn en over te schrijven, en die me echt raken. Confronterend soms ook wel. Vooral op de momenten dat ik mezelf niet waardevol voel en negatieve gedachten over mezelf de overhand hebben. Wat is het dan bemoedigend om tegen mezelf te zeggen: Ik ben waardevol.  Ik mag er zijn. Geloof niet in de leugens die nu door je gedachten schieten. Je bent mooi, gewoon zoals je bent. De ene keer helpt het me om te luisteren naar het mooie lied ‘waardevol‘ van Gerald Troost of de waardevolle bijbeltekst uit Jesaja 43 te lezen:

“Je bent zo kostbaar in mijn ogen, zo waardevol, ik houd zo veel van je!

Als ik deze woorden echt tot me door laat dringen, dan zijn de leugens er misschien nog steeds, maar lukt het me beter om ze tegen te spreken en om niet te blijven hangen in mijn gevoel dat ik mij waardeloos voel. Beetje bij beetje geloof ik dan weer dan: Ja, ik ben waardevol. Op de momenten dat ik mijn negatieve gedachten heb overwonnen ben ik er helemaal vol van. En waar mijn hart vol van is, daar stroomt mijn pen van over. Dan moet ik gewoon schrijven over wat ik heb geleerd en wil ik ook tegen jou zeggen: Jij bent waardevol, je mag er zijn, alles van jou!
En dan het thema uniek. Wat is het toch mooi dat onze Schepper ieder mens uniek heeft gemaakt. Toch kan ook dat soms confronterend zijn als ik mezelf teveel vergelijk met een ander en jaloers ben op de talenten van een ander. Op zo’n moment helpt het mij om tegen mezelf te zeggen: ook ik mag er zijn. Ik ben uniek. Ik mag er zijn met mijn eigen talenten! En dat geldt ook voor jou: jij bent uniek, je bent mooi precies zoals jij bent!

Terugblik
Wat heb ik in de afgelopen jaren veel mogen schrijven over de thema’s waardevol en uniek, van waardevolle genietmomenten tot de rubriek: uniek doen wat bij je past. Waarin ik mooie gesprekken heb gevoerd met mooie unieke mensen. Ik heb blogs geschreven over mijn mooie dochters en de mooie genietmomenten die ik met hen heb mogen ervaren. Ook schreef ik over mijn jongste dochter met het syndroom van down, dat wanneer je misschien ‘anders’ bent, zeker niet minder, maar vooral waardevol en uniek bent.

Persoonlijk heb ik in de afgelopen twee jaren ook best wat meegemaakt, we hebben een paar maanden terug afscheid moeten nemen van ons zoontje Noah. Ook op die momenten, heb ik ondanks mijn pijn en verdriet waardevolle momenten mogen ervaren, omdat Hij dichtbij me was en me droeg en kracht gaf en geeft. Juist op die momenten zegt Hij: jij mag er zijn, in je pijn.

Wat er in de toekomst allemaal op mijn pad komt weet ik niet, wel weet ik dat ik er van mag blijven genieten om blogs te schrijven over de onderwerpen waardevol en uniek. Ik mag mijn talenten inzetten voor Hem en voor jou. Ik hoop dan ook nog veel blogs te schrijven waarin ik tegen mezelf en jou zeg:

Jij bent Zijn

geliefd kind.

Onthou maar

dat Ik jou

waardevol vind.

 

Je mag

zijn

zoals jij bent.

Uniek,

met jouw

eigen talent.

 

 

 

 

een waardevolle les van een dansende dochter

by 3 Comments

Met nog slaperige ogen, kijk ik naar mijn jongste dochter die door de kamer heen en weer rent en staat te springen. Wat is ze toch aan het doen? Ik begin ik al iets meer wakker te worden en zie iets dat lijkt op de gebaren die horen bij een liedje van Koos Konijn. Sinds de vakantie is onze dochter helemaal fan van Koos Konijn.

Als ze Koos Konijn voor de eerste keer ziet,  knijpt ze haar handjes helemaal samen. Ze vindt het spannend, maar ook heel erg leuk. Ze blijft maar naar Koos Konijn kijken en echt aandacht voor het dansen heeft ze bij het eerste liedje dan ook nog niet. Aan het einde van de week danst ze wel heerlijk mee. Ik ben dan ook super trots op haar. Heerlijk om haar zo tussen de andere kinderen te zien dansen. Ja, tussen de andere kinderen, zij hoort er ook gewoon bij.

Ineens wordt dit anders wanneer ik twee groepen kinderen gezellig samen in een grote kring zie dansen, zonder haar. Zij staat helemaal alleen te dansen. Ik heb moeite om een brok in mijn keel weg te slikken. ‘Zie je wel, ze hoort er niet bij, ze willen niet samen met haar dansen’. Ik voel me alleen in mijn verdriet als mama van onze mooie dame. Ik heb het gevoel dat ze mijn kind niet zien en daardoor voel ik mij als moeder ook niet gezien. Dat doet pijn. Ik wil niet toegeven aan deze negatieve gedachten, want ik wil blijven genieten van onze mooie dame. Gelukkig, na een paar keer goed slikken, heb ik mezelf weer redelijk onder controle.

Dan is de minidisco afgelopen. Ze geeft Koos Konijn een dikke knuffel en een high five. We lopen naar ons vakantiehuisje. Ze is nog lang niet uit gedanst en blijft ook in ons vakantiehuisje nog even door dansen. Als ze eindelijk klaar is met dansen breng ik haar naar bed. Ik geef haar een extra dikke knuffel en zeg tegen haar: ‘je bent mijn mooie meisje, jij mag zijn zoals je bent’.

Zijn zoals je bent. Zij mag zichzelf zijn. Zij mag op haar manier dansen. Zij hoeft niet net als alle andere kinderen mee te dansen in de groep. Zij vond het prima om alleen te dansen. Ik koppelde er zelf negatieve gedachten aan. Ik had ook kunnen denken: ‘heerlijk dat zij zo lekker doet wat zij zelf wil en haar eigen ruimte in neemt’. Ik merk dat het vooral mijn eigen pijn is, dat ik me soms niet gezien voel. Ik mag van haar leren om gewoon mijn eigen ruimte in te nemen en de dingen op mijn manier te doen. Ik mag gewoon zijn zoals ik ben. Wauw, wat een waardevolle les van mijn dansende jongste dochter; je mag zijn zoals je bent.

Jij mag zijn zoals je bent. Je mag op jouw manier door het leven ‘dansen’. Jij mag jouw ruimte innemen. Jij mag op jouw plekje dansen.

wees jezelf zoals alleen jij dat kunt

by 1 Comment

‘Weet je wat mama gisteravond gedaan heeft?’

Met haar nieuwsgierige kijkers kijkt mijn oudste dame me aan en vraagt ongeduldig: ‘Nou?’
‘Ik heb je opgegeven voor de musical Pocahontas’.

‘Echt waar? Super!! Wanneer is de uitvoering en wat is mijn rol? Wie zou Pocahontas mogen spelen? Wat voor kleren mag ik dan aan?’ De vragen buitelen over elkaar heen en mijn dochter stuitert alle kanten op. Zo leuk om haar enthousiasme te zien.

‘Je kon als kind altijd heel goed toneelspelen’,  was een compliment die ik laatst kreeg. Een compliment is natuurlijk altijd leuk om te horen. Maar hoe langer ik nadenk over deze woorden hoe meer ik mezelf de vragen stel: ‘vind ik dat echt wel zo leuk dat ik zo vaak toneel speelde? Was dit ook niet omdat ik het moeilijk vond om echt mezelf te laten zien? Hoe is dit nu? Speel ik nog steeds vaak een rol en verschuil ik mij achter een masker? In hoeverre durf ik echt mezelf te laten zien en echt mezelf te zijn?’ En nee, natuurlijk is er niets mis met toneelspelen. Heerlijk als dat een uitlaatklep voor je is. Maar als je in je dagelijks leven vaak een rol speelt, en vaak een masker opzet, dan kan dit erg vermoeiend zijn. Hoe is dit voor jou? Wanneer ben jij echt jezelf en wanneer speel jij een rol of zet jij je een masker op?

Wees jezelf zoals alleen jij dat kunt, mooie en bemoedigende woorden van Max Lucado. Maar wat als er voor jouw gevoel geen ruimte is om jezelf te kunnen zijn? Wat als er niet die veiligheid is, die je wel nodig hebt om jezelf te kunnen zijn? Dan zet je waarschijnlijk toch weer snel je masker op. Dat is zo lekker veilig. En echt, je hoeft ook niet altijd je hart te laten zien en altijd maar kwetsbaar te zijn. Je kunt er soms ook bewust voor kiezen om je masker op te zetten. Dit doet me denken aan het lied van Matthijn Buwalda, deze is voor jou. Op de momenten dat jij je veilig voelt, dan mag jij je zelf laten zien. Die veiligheid kun je ook zelf creëren door je ruimte in te nemen, kwetsbaar te durven zijn en jezelf te laten zien. Ik vraag mezelf ook wel eens af, wanneer ik me niet gezien voel door de ander: laat ik mezelf wel zien of verstop ik mij achter mijn masker? Een ander kan mij namelijk pas zien, als ik mezelf ook echt laat zien, zonder mijn masker.

Jezelf laten zien. Alles van jou. Je talenten. Je angsten. Je vragen. Je verlangens. Dat is niet altijd makkelijk, het vraagt om moed om jezelf te laten zien. Toch heeft God jou niet voor niets gemaakt zoals jij bent. Je mag jezelf laten zien zoals je bent. Jij bent jij. Jij bent mooi, precies zoals jij bent!

Wees jezelf zoals alleen jij dat kunt.

Jij bent uniek.

Jij bent Zijn unieke en geliefde kind!

 

 

Dochterlief je bent waardevol

by Leave a Comment

Dochterlief

Je bent waardevol,

van onschatbare waarde,

levenslang geliefd.

Niemand is zoals jij.

Jij maakt het verschil.

Veel liefs,

Ik wens je vandaag een fijne dag waarop je mag ervaren dat jij waardevol bent,

van onschatbare waarde.

Ik wens je toe dat jij je geliefd mag voelen, levenslang geliefd.

Ik wens je toe dat jij steeds meer mag ervaren hoe jij tot je recht mag komen

hoe God jou heeft bedoeld, zodat jij het verschil kunt maken!

Jij bent bijzonder en uniek!

by Leave a Comment

‘Alle mensen zijn bijzonder en uniek’, lees ik als ik op een zondagavond nadat we samen als gezin heerlijk hebben gegeten, de Samenleesbijbel opensla. Bijzonder. Uniek. Jij bent bijzonder. Jij bent uniek. Mooi om dat in de Bijbel te lezen. Mooi ook om daar als gezin samen over door te praten. Voordat we daarover met elkaar in gesprek gaan, lees ik eerst de woorden voor uit 1 Samuel 9. Dit is een verhaal over Saul. In vers 2 staat:

‘Saul was veel langer dan de andere Israëlieten. Hij was knap om te zien, er was in heel Israël niemand zo knap als hij.’

Niemand zo knap als hij? Ik ben wel benieuwd hoe hij er uit zou hebben gezien, hij was in ieder geval een lange knappe man.. maar goed, daar gaat het nu niet over. Ik lees dan ook verder in de Samenleesbijbel:

Bijzondere mensen

Saul wordt in dit verhaal beschreven als een bijzondere man. Maar eigenlijk zijn alle mensen bijzonder en uniek.

Opdracht: Ga in een kring zitten en bedenk allemaal een bijzondere of op opvallende mooie eigenschap van degene die links van je zit. Je mag er twee minuten over nadenken. Daarna mag iedereen het om de beurt vertellen.

We beginnen met deze opdracht, maar komen er achter dat het nog best lastig is om een mooie eigenschap van een ander te benoemen. Je hebt sneller de neiging om te zeggen: ik vind dat je dit en dit goed kunt. Wat is eigenlijk een eigenschap? Iets dat je goed kunt of wie je bent? Dat zijn nog wel lastige vragen, zeker voor de kinderen. Daarom zijn we maar over gegaan op het geven van complimenten. Het gaat tenslotte niet om de opdracht exact uit te voeren, maar dat je samen een mooi gesprek hebt met elkaar. Mooi om tegen mijn oudste dochter te zeggen:

Jij kunt zo goed dingen onthouden en een ander aanvoelen.

Je bent sterk, kunt goed dansen op muziek,

Ja, jij lijkt wel van elastiek.

Jij bent bijzonder en uniek.

En tegen mijn jongste dochter:

Jij kunt zo heerlijk knuffelen.

Jij kunt zo goed boekjes lezen.

Jij bent echt het zonnetje in huis,

als mama niet zo vrolijk is, weet jij  mama op te vrolijken.

Jij bent bijzonder en uniek.

Mooi ook als je dan van je oudste dochter te horen krijgt:

mama u kunt goed schrijven en zingen.

U bent de allerliefste mama.

Ze had het zelfs opgeschreven en er iets moois van gemaakt:

Als afsluiting van ons gezinsmoment zingen we samen het lied ‘een compliment‘ van Elisa Mannah en het lied ‘van top tot teen’ van Marcel en Lydia Zimmer. Mooi om vanuit de bijbel samen in gesprek te gaan over, waarin jij uniek en bijzonder bent en dit af te sluiten door hier samen over te zingen:

God heeft jou gemaakt van top tot teen

Iemand zoals jij, nee zo is er niet een

Want jij bent uniek, heel speciaal en bijzonder

Je bent nog zoveel mooier dan een wereldwonder!

troost op Moederdag

by 4 Comments

‘Nee mam, daar mag je niet kijken.., oh wacht even daar ook niet’. Heerlijk zo die periode vlak voor Moederdag als mijn oudste dochter zo geheimzinnig is over haar verassing voor mij. Zondag is het Moederdag. Moederdag, een dag waar ik verwend zal worden door mijn lieve dochters en mijn man. Verwend met heel veel knuffels. Verwend met een heerlijk ontbijtje, verwend met leuke en lieve zelfgemaakte cadeautjes. Ik ben dankbaar dat ik moeder mag zijn van onze twee prachtige dochters. Ik ben een dankbare en trotse mama. Ik zie er naar uit als het zondag is, heerlijk om zo door mijn dochters en mijn man verwend en verrast te worden.

Ik zie er naar uit en vind het heerlijk om zo van mijn dochters te mogen genieten, maar ik merk ook dat ik er tegen op zie. Naast dat ik dankbaar en trots ben, is er ook verdriet. Hoe was het geweest als Noah wel was blijven leven? Juist nu in de periode rondom Moederdag denk ik vaak aan Noah en onze andere kinderen. Wat mis ik mijn mannetje dan. Wat mis ik het getrappel in mijn buik. Wat mis ik het om bezig te zijn met zijn komst en me daar op voor te bereiden. Wat voelt het leeg in mijn buik. Ik denk aan hem, aan de uren dat ik hem wel heb gezien en mogen vasthouden, al was hij nog maar heel klein. Ook dat was zo dubbel. Me verwonderen over hoe mooi hij is en verdrietig omdat ik hem alweer moest laten gaan.

Wat ben ik dankbaar voor de foto’s die zijn gemaakt, zodat hij er toch nog een klein beetje bij is. Als ik dan zijn herinneringsboekje er bij pak, dan rollen de tranen over mijn wangen. Ik laat ze gaan en luister naar de woorden:

Noah, hello – goodbye

I’ll see you on the other side

Noah, sweet child of minder

I’ll see you on the other side.

Noah, lief mannetje van me, mama mist je zo. Wat een troost om te weten dat mama je ooit weer zal zien en dat mama je dan mag vasthouden en mag knuffelen.

Heb jij ook een kindje verloren tijdens de zwangerschap of daarna? Of verlang je zo naar een kindje en is dat verlangen (nog) niet vervuld? Dan wil ik je laten weten dat ik juist op Moederdag aan jou denk en voor jou bidt. Dat je troost en rust mag vinden bij je Hemelse Maker, Hij die tegen jou zegt:

Lieve dochter,

Kom maar

met je pijn.

Ik zal er

voor je zijn.

Jouw verdriet,

Ik vergeet

het niet.

Ik laat je

niet alleen;

en sla

Mijn armen

om jou heen.

[Read more…]

het hoeft niet perfect mam!

by Leave a Comment

Hoe ga je er mee om als bij jou iets niet direct lukt?

Ik merk zelf dat ik het in eerste instantie wel een paar keer wil proberen, maar als het echt niet lukt, dan heb ik de neiging om het op te geven. Geduld is niet mijn sterkste kant. Voordat ik op geef gaat er vaak heel wat gemopper aan vooraf.

Een tijdje terug ging ik samen met een van mijn dochters lekker knutselen. Op een gegeven moment hoorde ik allerlei gemompel en boze woorden… Ineens vliegt er een prop papier door de kamer. Ik zeg daarom tegen mijn dochter: vervelend dat het niet lukt zoals jij het wilt. Verder schenk ik er geen aandacht aan en ga ik lekker door met knutselen.

Na een tweede prop papier die door de kamer vliegt, ga ik wel nadenken: ‘hoe kan ik hier op een goede manier mee om gaan?’ Weer reageer ik met de woorden: ‘vervelend dat het niet lukt zoals jij graag wilt’. Ik merk dat ze in haar frustratie blijft hangen en eigenlijk niet meer wilde knutselen. Ineens heb een ik ingeving, misschien helpt het als ik eerlijk iets over mezelf vertel.

‘Weet je meid? Vroeger, toen mama net zo oud was als jij, toen vlogen er ook heel wat proppen papier bij opa en oma door de kamer en dat waren er wel meer dan twee, dat waren er soms wel tien’. Ineens zie ik een brede grijns op haar gezicht en is ze niet meer zo gefrustreerd. ‘Echt waar? En wat zei oma dan?’ ‘Ik weet niet meer wat oma zei, maar ik weet wel dat ik zelf best wel perfectionistisch was en nu nog soms best wel ben. Elke keer mag ik weer tegen mezelf zeggen: het hoeft niet perfect.

‘Nee, het hoeft inderdaad niet perfect mama!’

Na ons heerlijke en eerlijke gesprek gaan we weer verder met knutselen. Ik ben bezig met het kleuren van een letter, maar de stift doet het niet zo goed meer en dat vind ik wel jammer. Het wordt niet zoals ik in gedachten had. Heerlijk om juist dan van mijn dochter te horen: het hoeft toch ook niet perfect mam?

En als mijn andere dochter dan ineens met de verfrommelde tekeningen op de proppen komt, dan krijgen we samen de slappe  lach; ‘gelukkig zijn het deze keer maar twee verfrommelde papiertjes, anders had je zusje het er maar druk mee’, zeg ik dan ook met een grote knipoog tegen mijn oudste dame.

 

Categorieën

Archief

tags

angst bevestiging Bidden cadeau coach criticus dagboek dankbaar droom emoties gebed Geliefd geliefd kind genieten Gods liefde Groundwork hsp innerlijke criticus in vrijheid jezelf zijn kinderen kwetsbaarheid leren loslaten Loslaten miskraam modder muziek niet perfect nipt perfectionisme pijn rust syndroom van down talent talenten troost uniek Verbinding verdriet verlangen Vertrouwen vluchtelingen vrijheid waardevol Waardevolle momenten zwanger
%d bloggers liken dit: