In deze nieuwe maand, weer een nieuw thema. Deze maand gaat het over perfectionisme. Wat is perfectionisme eigenlijk precies? Waarom willen we zo graag dat alles perfect is? Wat kan het je soms verlammen wanneer je continue een stem in je hoort: je doet dit niet goed, je doet dat niet goed. Het kan altijd beter of het kan altijd meer. Het kan zelfs zo ver gaan dat het niet alleen gaat over dat wat je doet, maar dat je hoort je…Lees meer
Lees je Bijbel bidt elke dag dat je groeien mag. Dat je groeien mag. Wat kan ik er van genieten als ik onze jongste dochter op haar stoel zie staan wanneer ze die laatste zin zingt ‘dat je goeien mahag’. Het mooiste vind ik nog dat haar grote zus haar helpt en haar vasthoudt als ze op haar tenen op haar stoel gaat staan zodat ze nog groter is, maar niet omvalt. Zo’n mooi beeld. Een ander helpen om te groeien. Samen…Lees meer
Vindt rust mijn ziel, bij God alleen. Vertrouw Hem en wees stil. Deze week is het de stille week voor Pasen. Stil worden. Best lastig als je voor je gevoel nog zoveel moet doen. Als de gedachten maar door je hoofd heen blijven tollen. Zelf merk ik vaak dat wanneer ik te druk ben en maar door blijf gaan, ik eigenlijk voor mezelf wegren. Ik sta dan voor een keuze en weet dan niet zo goed weet wat ik moet kiezen. Mijn…Lees meer
Vandaag op 1 april, de verjaardag van onze jongste dochter maak ik het thema van de maand april bekend. Onze prachtige dochter heeft het syndroom van down, meer kun je over haar lezen op mijn website gewoonenbijzonder.net April is ook een maand waarin we tijdens de 40 dagen tijd, stil zijn en meer bewuster tijd willen vrijmaken voor God. Stil staan en tot rust komen. Bewuster stilstaan, wat Hij ons geeft in Zijn schepping en de mensen om ons heen. Stil staan…Lees meer
Het verhaal begint op een dag in de voorjaarsvakantie in februari 2015. Mijn man en ik zitten samen met een groep mensen in de aula van een school en kijken vol verwachting naar wat er voor ons op het podium gaat gebeuren. ‘Ik ben niet goed genoeg, ik ben niet goed genoeg’ hoor ik een stem zeggen. Ik slik. En slik nog een keer. Dan komen er een paar traantjes die ik snel wegveeg. Dan gaan we in kleine groepjes uiteen om…Lees meer
Het verhaal begint op 22 februari 2017. Ik lig te woelen in mijn bed en voel me erg onrustig. Ik denk van alles te voelen in mijn lijf en zie er erg tegenop om naar het ziekenhuis te gaan. Want dan is het zo definitief. Dan is het moment van afscheid nemen echt aan gebroken. Afscheid van ons kleine zoontje Noah. Een paar weken daarvoor hadden we op de echo gezien, dat zijn hartje was gestopt met kloppen na 16 weken zwangerschap….Lees meer