regenboog teken van trouw

regenboog: teken van trouw

Op wereldlichtjesdag merkte ik dat ik sneller geraakt werd in mijn verdriet. Deze keer vond ik het lastig om aan te geven dat ik verdrietig was, omdat mijn man niet fit was. Ik wilde hem niet ‘lastig’ vallen, en zelf liever ook niet bij mijn verdriet zijn, waardoor ik er in bleef hangen. Er kwam niet veel uit mij en het was echt nodig om even naar buiten te gaan met onze meiden. Terwijl ik mijn jongste dochter hielp met haar jas aan doen, keek ik door het raam van de voordeur naar buiten en zag ik een regenboog. Zo prachtig en adembenemend. Iedere keer opnieuw een wonder en geweldig om te zien.
Alsof God op zo’n moment tegen me wil zeggen: ‘Kijk omhoog, zie je die regenboog? Dat is een teken van trouw, waarmee Ik wil zeggen: Ik ben altijd bij jou!  Weet dat ik je zie, kom maar met je verdriet!’
Dit doet me denken aan het lied van Sela, Ik zal er zijn.
Een dag na wereldlichtjesdag had ik een gesprek met mijn therapeut. Ik kwam er achter dat ik Noah wel bij zijn naam noem, maar de andere kleine kinderen die ik tijdens de zwangerschap heb verloren geen namen heb gegeven.  Als ik het heb over mijn verdriet om het verlies van mijn kinderen noem ik Noah en de andere kindjes. Na afloop van het gesprek ging ik daarom op zoek naar mooie namen voor de andere kindjes. Wel bijzonder om dan zo de namen die ik onder elkaar had gezegd hardop voor te lezen. Om zo om ze te kunnen rouwen. En alle namen van mijn kinderen in Zijn hand te leggen. Verdrietig om echt tot me door te laten dringen, dat ik moeder ben van 7 kinderen, waar van er 2 bij ons op aarde en 5 bij mijn hemelse Papa zijn. Verdrietig, maar ook heel helend om dit eerlijk onder ogen te komen en er te laten zijn. Boven de namen tekende ik een mooie regenboog. Tijdens het tekenen en herdenken heb ik nodige tranen laten gaan, maar wat was dat helend om zo mijn kleine kinderen, die ik tijdens mijn zwangerschapen heb verloren te herdenken. De dag na wereldlichtjesdag.
Telkens als ik een regenboog zie kijk ik omhoog en zie ik Gods trouw. Hoe moeilijk het ook is geweest in de afgelopen 5 jaren, Hij was en is erbij. Hij is trouw. Hij laat nooit los. Ogen gevuld met tranen, en toch mogen zingen: Uw trouw duurt tot in eeuwigheid, Uw liefde laat nooit los.
Bij de regenboog kijk ik omhoog. Het lijkt alsof die boog een poort is. Een poort naar de hemel, waar mijn hemelse Papa is, met de kinderen die ik soms zo mis.
Die trouwe God en Vader helpt mij ook om ondanks mijn verdriet en pijn er voor mijn andere kinderen te zijn. Wat zou ik zijn zonder Hem? Ik mag steeds opnieuw luisteren naar Zijn stem. Hij die tegen me zegt: Kijk omhoog, zie de regenboog. Een teken van trouw. Ik ben bij jou.

Liefs,

E-book ‘Niet goed genoeg’

Herken jij het gevoel: ‘ik ben niet goed genoeg’?

Dan is dit e-book echt iets voor jou. Je vindt er acht tips die zorgen dat je:

  • je waardevol en krachtig gaat voelen
  • meer vreugde en energie ervaart
  • goed voor jezelf leert zorgen
  • ruimte durft te geven aan je emoties
  • zin hebt om weer te gaan doen wat bij jou past

Download de whitepaper met 8 waardevolle tips die jou helpen je weer goed genoeg te voelen

Kennismaken? 

Heb je vragen of ben je op zoek naar een coach? Neem gerust contact op, zodat we (vrijblijvend) kennis kunnen maken. Ik zie er naar uit om je te ontmoeten en verder te helpen!

Kennismaken? 

Heb je vragen of ben je op zoek naar een coach? Neem gerust contact op, zodat we (vrijblijvend) kennis kunnen maken. Ik zie er naar uit om je te ontmoeten en verder te helpen!

Deel dit blog

8 reacties

  1. Wat mooi dat jullie ongeboren kindjes nu toch een naam hebben gekregen. Denk dat dit inderdaad heel belangrijk is. De regenboog heeft mij ook dikwijls getroost. Onderweg naar mijn ernstig zieke vader zagen we hem vanuit de auto ook een keer. Het was of ie mee reed, zo mooi. En toen mijn man mij voor de eerste keer bezocht verscheen een dubbele boog aan de hemel. Ik had om een teken gevraagd of dit de man was voor mij… God is goed!

  2. Dank je dat je je hart liet zien. Dat geeft stof tot nadenken, zelf heb ik ook in het verleden twee kinderen in de moederschoot verloren, maar ze nooit een naam gegeven… Je weet van veel verdriet. God is bij je. Zoals je ervaren hebt met de regenboog mag je weten dat Hij altijd bij je is en je kinderen in Zijn hand heeft. Hij draagt er zorg voor. Dat mag ons tot troost zijn al missen we ze wel.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze blogs vind je misschien ook interessant