Troostvolle toekomst

Als er een voor jou

waardevol persoon is overleden,

dan denk je vaak terug

aan het verleden.

Aan de hand van foto’s

en andere waardevolle dingen,

of door het ophalen

van herinneringen.

Er komt een lach

op je gezicht

als je je op die

mooie momenten richt.

Je waant je weer

terug in het verleden.

 

Ineens ben je weer

in het heden.

Er welt een traan in je op,

je hebt verdriet,

hij is er echt niet.

Je ervaart gemis,

omdat hij niet meer bij je is.

Voorbij het verleden

in het heden

mag je uitkijken

naar de toekomst

waar we eeuwig

op Hem mogen lijken.

Zonder verdriet en gemis

omdat iedereen weer dichtbij is.

Ook nu al

zijn Zijn handen om je heen.

In je pijn en verdriet,

laat Hij je nooit alleen.

Hij leidt je veilig

in Zijn hand

naar het eeuwig

Vaderland.

 

Bovenstaand gedicht schreef ik afgelopen weekend nadat we het bericht kregen dat de opa van mijn man is overleden.