Een eerste blog schrijven voor mijn eigen website waardevolenuniek. Waar zal ik over schrijven? Uiteraard over waardevol of uniek; of allebei. Voor mijn eerste blog kies ik voor beide onderwerpen in één blog.
Wie zijn voor mij waardevol? Mijn kinderen zijn voor mij heel waardevol. Mooi ook om te zien hoe gisteren in DWDD Ali B. liet zien hoe waardevol zijn kinderen ook voor hem zijn. Mooi dat hij zichzelf zo kwetsbaar en puur liet zien. Kwetsbaarheid; ook zo’n mooi onderwerp.
“Iedereen is anders, niemand is als jij” dat zong mijn dochter vanmorgen.
Ieder mens, maar zeker ook ieder kind is anders en uniek! Ook jij als ouder bent anders dan een andere ouder, niemand is als jij. Mooi om te beseffen toch? Er is niet iets goed of fout. Je mag de dingen doen zoals dat bij jou past; zeker ook in de opvoeding van je kinderen. Je kind heeft snel genoeg door of iets echt is: dat je iets doet omdat het zo hoort, of omdat je het zelf ook belangrijk vind. Toch vind ik dat zelf ook wel lastig: wat vind ik dan belangrijk in de opvoeding?
Hoe zou ik willen dat mijn kinderen, als ze volwassen zijn, praten over thuis? Vooral dat ze zich geliefd weten, onvoorwaardelijk. Maar wat kan dat moeilijk zijn. Als de meiden vrolijk zijn en goed in hun vel zitten, dan lukt het me nog wel, die liefde geven. Maar onvoorwaardelijk? Ook als ze negatief zijn en niets willen? Juist dan, hebben ze het nodig om te horen: kom maar meid, volgens mij heb je even een knuffel nodig he? Kom maar! Het geeft niet dat je nu moppert of boos bent, dat mag. Ook nu mag je zijn zoals je bent.
Ja, zijn zoals je bent. Dat is goed om dat te mogen beseffen. God heeft je uniek gemaakt. Je mag Zijn geliefd kind zijn. Als ik mij laat vullen met Zijn waarheid: dat Hij onvoorwaardelijk van me houdt; dan kan ik er ook weer echt voor onze meiden zijn. Ik mag zo een klein stukje van Zijn liefde doorgeven.
Dat is mijn gebed dan ook voor mijn dochters: dat ze zich geliefd mogen voelen door hun Hemelse Vader. Ik hoop dat als ze later groot zijn, vooral onthouden: God houdt van mij, onvoorwaardelijk.
Als moeder ben ik helaas niet perfect, maar ik kan voor mijn meiden bidden en ze in Gods handen leggen. Wat gaat daar een rust vanuit: God gebruikt mij om voor hen te zorgen, maar uiteindelijk zorgt Hij voor ze. Ja, iedereen is anders, niemand is als jij. Iedereen is anders, ik ben ik en jij bent jij! Ik bid voor jou, dat je mag ervaren: Ik ben Gods geliefd kind en ik mag die liefde uitstralen naar mijn kinderen en de mensen om mij heen.
Wat bid jij voor je kinderen of de mensen om je heen?
Reageer