Wachten.
Je staat te wachten op het perron, totdat de trein komt. Voor je gevoel duurt het uren, terwijl het in werkelijkheid maar een paar minuten zijn. Je staat ongeduldig te wiebelen in de rij, tot je aan de beurt bent bij de kassa. ‘He, waarom kies ik ook altijd de verkeerde rij?’, zijn gedachten die op dat moment in je op komen. Je wacht op het schoolplein, totdat de schoolbel gaat en je de kinderen naar binnen kunt brengen. Je zit in de wachtkamer te wachten, omdat je een afspraak hebt bij een arts. Zomaar een paar voorbeelden van momenten die je wachtend doorbrengt.
Als ik heel eerlijk ben, dan is wachten een activiteit die ik niet zo graag doe. Ik ben best wel ongeduldig en wil graag mijn tijd efficiënt en goed besteden. Wachten valt daar niet onder.
Maar wat nu als je van wachten, biddend wachten maakt? Wanneer je wacht totdat de trein komt, dan kun je bidden voor de mensen die samen met jou staan te wachten. Wanneer je ongeduldig staat te wiebelen in de rij bij de kassa, dan kun je bidden voor de mensen die voor je in de rij staan. Wanneer je wacht totdat de schoolbel gaat, dan kun je bidden voor de ouders en de kinderen. Wanneer je wacht omdat je een afspraak hebt bij een arts, dan kun je bidden voor de andere mensen die ook in de wachtkamer zitten. En nee, dat bidden hoeft echt niet altijd met je ogen dicht en met gevouwen handen. Dat kan ook in gedachten. God kent de mensen waar je voor bidt, ook al ken je ze zelf niet. Hij weet wat ze nodig hebben. Mooi om dat overal te kunnen doen: in de winkel, op het schoolplein, in de wachtkamer van de huisarts of in het ziekenhuis.
Een mooie bijkomstigheid bij biddend wachten, is dat je zelf ook weer geïnspireerd wordt door het contact met je Maker. Je wordt rustiger en je bent niet meer zo gehaast. Waarschijnlijk ben je er ook niet meer zo op gebrand dat alles zo efficiënt mogelijk moet. Hij leert je weer bewust te leven en te genieten van het heden.
Wanneer wachten, biddend wachten wordt, dan wordt wachten tegelijk ook verwachten. Je verwacht het van je Maker, van God.
Mooi om dan ook deze blog over biddend wachten af te sluiten met het volgende gedicht:
Wachten,
je voelt de onrust opkomen.
Biddend wachten,
je voelt Zijn rust door je stromen.
Biddend wachten, wordt verwachten:
laat Uw koninkrijk komen!
Met deze blog doe ik mee aan de bloghop van de maand oktober 2016 van christelijke webbloggers, die georganiseerd wordt door Naomi Brignola.
Ja wat mooi is dit!! Zoveel momenten om bij Hem te kunnen zijn. Het leed van deze wereld samen te delen en er zijn zoveel mensen die we op deze manier voor Zijn troon mogen brengen. De mensen komen met reden op onze pad, zo mogen we voor vele iets doen!
Ja mooi he? Dat we biddend heel veel voor een ander kunnen betekenen!
Echt een fijne blog, wat een transformatie dat die wachtende, lege momenten dan zullen ondergaan! Ik doe het vaak, maar ik vergeet het ook vaak. Prachtig toch, dat God ons zo wil gebruiken. Dat wij voor mensen kunnen bidden en dat Hij het voor ons eigenlijk vertaald, met al hun noden erin gezet, waar wij niets van af weten 🙂
Mooi hoor, een goede tip om biddend te wachten. Zo ben je meer bewust van Zijn aanwezigheid en glijdt de stress van je schouders. Hij is groter dan alle dingen waar jij je zelf druk om maakt!
Dank je wel. Hij is inderdaad groter dan waar je je druk om maakt, mooi hoe je dat verwoord!