<
p style=”text-align: center;”>Waarom
Oh Heer?
Waarom
Ook deze keer?
Waarom,
heeft ook dit kindje,
maar even
bij ons
mogen leven.
<
p style=”text-align: center;”> Waarom,
dat roep ik tot U
Waarom
Moet ik het loslaten nu?
<
p style=”text-align: center;”> Ik kan
Ik kan
het niet,
o Heer
geen kloppend hartje meer…
<
p style=”text-align: center;”> En toch
oh Heer
ook deze keer
Krijg ik geen antwoord
op mijn vragen.
<
p style=”text-align: center;”> Maar zult U mij wel dragen.
Maar zult U mij wel dragen.
Afgelopen dinsdag hoorden we dat het hartje van ons kindje niet meer klopte.
Ons kindje is 15 weken oud geworden.
Och, wat ontzettend verdrietig. Heel veel sterkte gewenst!
dank je wel Martine!
Ach Johanneke wat erg voor jullie! Ik was zo blij voor je na het hele voortraject. Heel veel sterkte meid. Ik zal voor je bidden. Liefs Julia
Dank je wel Julia, fijn dat je voor me bidt.
Wat erg Johanneke! Ik weet hoe blij jullie ermee waren… ‘k heb geen woorden voor dit verdriet. Maar weet dat ik aan jullie denk en voor jullie bid. Liefs!
Dank je wel Anne, fijn dat je voor ons bidt.
Och lieve Johanneke en man en dochtertjes, Wat moet ik zeggen? Alleen dat ik huil om jullie en bid of de Heer Zijn liefdevolle armen om jullie heen wil slaan.
Dank je wel dat je voor ons bidt!
Schuil maar bij Hem, Hij is er voor je! Heel veel sterkte!
‘Zoek rust, mijn ziel, bij God alleen, van hem blijf ik alles verwachten. Hij alleen is mijn rots en mijn redding, mijn burcht, ik zal niet wankelen. Bij God is mijn redding en eer, mijn machtige rots, mijn schuilplaats is God’. Psalm 62: 6-8
Lieve groet Elien
Dank je wel voor deze bemoedigende bijbeltekst:schuilen bij Hem.
Weet even niet wat ik moet zeggen, ik kan alleen maar voor jullie bidden en jullie enorm veel kracht wensen……liefs Ingeborg
Dank je wel Ingeborg, fijn dat je voor ons bidt.
Au.. dat doet pijn..
Dit kind is ook waardevol in Gods armen ontvangen… voor ons onbegrijpelijk.
Sterkte en Zijn nabijheid gewenst.
Dank je wel!
Ach..wat vind ik dit vreselijk voor je! Ik heb gewoon even geen woorden voor je! Zoveel hoop en nu zoveel verdriet…Op de standaard troostwoorden zit je nu niet te wachten. Ik kan alleen maar zeggen; Breng al je verdriet en pijn maar bij God, Hij alleen kan je troosten! Maar aan je gedicht te zien heb je je verdriet daar al neergelegd…ik hoop dat je mag voelen dat Hij je draagt en dat Hij je kindje nu liefdevol in Zijn armen houdt. Hoe leeg je armen nu zullen aanvoelen en je verlangens en hoop zijn vervlogen. Heel veel sterkte en een dikke knuffel van mij! Helaas kan ik niet veel meer voor je doen…
Dank je wel voor je lieve woorden en je knuffel!
Tranen. Sterkte!
Dank je!
Ach lieve Johanneke en allen die je dierbaar zijn, wat intens verdrietig. Goed dat je dit gedicht geschreven hebt, je gevoel hebt verwoord naar de Vader toe. Hij zal je zeker dragen. In 1981 heb ik hetzelfde meegemaakt, ons kindje werd 13 weken. Een kindje dat helemaal gaaf geboren werd met alles erop en eraan alleen… het kindje had een open hoofdje en had geen overlevingskans. De Heer was ons genadig door ons de teleurstelling te besparen van een uitgedragen zwangerschap en een niet levensvatbaar kindje. Op het moment dat ons dit overkwam waren wij intens verdrietig maar later beseften wij Zijn genadig ingrijpen.
En nog weer tientallen jaren later hoorden we een preek die ons deed beseffen dat ook dit kindje van 13 weken oud bij Hem is en leeft! Graag deel ik het gedicht met jullie in de hoop dat je er troost uit mag putten. Misschien had jullie kindje ook iets waardoor het niet levensvatbaar was, we weten het niet maar laat je tranen de vrije loop, deel je verdriet en uit je gevoel bij God want het is een onbeschrijfelijk verdriet als je iets moet missen waar je zo naar uitgekeken hebt. Dat heeft verwerkingstijd nodig. Ik zal voor jullie bidden om kracht en er zal een kring van bidders om jullie zijn, weet je gedragen door een wolk gebeden. Heel veel sterkte en Zijn armen om jullie heen. In warme verbondenheid.
Ons kindje leeft!
Een grafje heeft hij niet,
hij was pas dertien weken,
de moederschoot ontsloot zich
voor hij was voltooid,
op uw verjaardag, moeder
horen we Zijn
troostend Woord:
God is geen God van doden
maar van levenden.
Heel langzaam
dringt het tot me door,
hij is door Hem gekend
vanaf zijn oerbegin,
ons kindje is
zo waar Hij leeft
bij Hem!
Coby Poelman-Duisterwinkel
N.a.v. de preek van zondagmorgen 3 februari 2013
over Exodus 3 : 1-6 en 13 – 15 en Lucas 20 : 27-40.
Dank je wel voor het delen Coby, een mooi gedicht!
Heer waar dan heen?
Tot U alleen.
Ik heb geen andere woorden, maar ik bedoel het niet goedkoop.
Wij bidden voor jullie alle vier. Heel veel sterkte.
Liefs,
Ank Stevens.
Dank je wel Ank, juist voor deze woorden! Ik zou niet weten wat ik juist nu zonder Hem zou moeten. Ik mag echt ervaren dat Hij me draagt. Dus ja, ik mag naar God gaan!
Johanneke, zo blij en dankbaar was je (waren jullie). Zo diep gaat nu de pijn en verdriet. Loslaten, waarom kan ons hart het niet? Omdat we gemaakt zijn om te verbinden…..
Hopend en biddend dat God jullie harten verbind, op de vele mogelijkheden als je dit woord kan opvatten. Wat bij mij naar boven komt is een nummer, dat mijn troost gaf, toen mijn hart werd verscheurd. Toen ik moest loslaten wat ik lief had:
Heel veel sterkte!
Het klopt niet… Verdriet is wat ik voel. Sterkte klinkt te goedkoop. Wat ik je wens is licht in het duister, hoop.
Meid toch, wat ontzettend moeilijk om te verwerken. Woorden tekort. Hij zal je dragen. Houdt dat vast!
Ik heb er geen woorden voor… wat een ingrijpend gemis van dit prachtige kostbare leventje š Ik wens je echt alle kracht toe in onze Vader die je nodig hebt samen met je man en gezin. Heel veel sterkte om dit grote ontzettend pijnlijke verdriet door te gaan…
Val stil. Geen woorden. Sterkte met elkaar
Mijn hart is vervuld met verdriet om jou, om jullie en ik bid: ontferm U, Heer …
Sterkte!