Een mooi proces om te mogen ontdekken wat mijn talenten zijn en waar ik mij als een vis in het water voel. Dit heeft ook een andere kant. Ik ontdek ook steeds meer wat ik niet zo goed kan, en wat niet mijn talenten zijn. Ik merk dat ik dit soms wel lastig vind.
Ik zou soms wel iets meer geduld willen hebben, of ik zou wel iets flexibeler willen zijn in onverwachte situaties. Ik zou soms wel…. Ja zo zou ik nog wel even door kunnen gaan.
Heb jij dat ook? Dat je op sommige punten graag anders zou willen zijn? Mooi om juist dan te mogen stil staan bij de woorden:
gelukkig niet perfect
Gelukkig, ik hoef niet perfect te zijn, ik hoef niet alles te kunnen. Ik mag juist hulpen vragen aan anderen en de talenten van de ander benutten. Niemand is perfect. Iedereen heeft talenten, maar ook iedereen heeft dingen die hij/zij lastig vind.
Als ik tegen een ander zeg dat ik dingen lastig vind en ik mij daarin kwetsbaar opstel, dan ontstaan hierdoor waardevolle gesprekken. En van waardevolle gesprekken, daar wordt ik wel gelukkig van. Wel vraagt dat moed om echt eerlijk te zijn in de dingen die ik niet zo goed kan en om hulp te vragen. Het liefst wil ik toch mijn eigen boontjes kunnen doppen als het ware.
Als ik er weer achter kom dat ik niet perfect ben, dan mag ik Hem vragen om kracht. Juist in mijn kwetsbaarheid, wordt Zijn kracht zichtbaar. Wat geeft het me rust om te weten dat ik niet perfect hoef te zijn.
En ja, dan mag ik Zijn kracht weer verder gaan met mijn ontdekkingsreis naar mijn talenten. Ik mag gaan ontdekken hoe ik met mijn talenten Hem kan grootmaken! Hierbij merk ik dat ik gelukkig niet perfect ben en anderen, maar vooral Hem nodig heb.
Mooi om samen op weg te zijn naar een plek waar het wel perfect zal zijn!
Een plek dichtbij Hem.
Onderweg daar naar toe mogen we elkaar helpen en elkaars talenten gebruiken!
Reageer