Gewoon en toch bijzonder
Krummel, een heel gewone rups, geschreven door Max Lucado, is op moment het favoriete voorleesboek van mijn jongste dochter. Heerlijk als ze dan tijdens het voorlezen zo lekker tegen me aan kruipt. Krummel, een gewone rups. Vaak schrijf ik blogs over hoe bijzonder mijn jongste dochter is. En dat is ze ook. Tegelijkertijd is ze ook zo gewoon. Lois, een heel gewoon meisje, ook al heeft ze het syndroom van down. Net als andere meisjes van haar leeftijd houdt ze van Frozen en K3 en houdt ze er van om zich te verkleden. Ze kan heerlijk smikkelen van pannenkoeken en geniet van samen leuke dingen doen. Dan lees ik verder in het boekje over Krummel: ‘maar een ding is niet gewoon: Krummel praat met God‘. In gedachten denk ik: maar een ding is niet gewoon: Lois is altijd puur en echt. Als dat nu is als ze blij en vrolijk is of als ze boos is. Zij is gewoon echt altijd zichzelf. Waar ze ook is. Thuis, op school of in de winkel. Ze is open en onbevangen naar andere mensen. Ze is gewoon zoals ze is.
Waardevol
Dit mag ik ook over mezelf schrijven: ik ben een gewone vrouw. Goed om me te realiseren dat gewoon ook gewoon goed is. Ja, ik ben waardevol. Ja, ook ik ben bijzonder, net als ieder mens. Maar ik ben ook een gewone vrouw. Ik hoef niet perfect te zijn. Ik mag gewoon zijn. Gewoon mezelf. En dat gewoon mezelf zijn daarin is mijn dochter mijn voorbeeld. Mooi om te zien hoe zij overal gewoon zichzelf kan zijn. Hoe zij zich niet anders voordoet dan dat ze is of hoe ze zich voelt.
Al is een ding niet gewoon, juist op de momenten dat ik het moeilijk vind dat ik zo ‘gewoon’ ben en mezelf zoveel vergelijk met andere vrouwen, juist dan ga ik net als Krummel met God praten. Hij laat me dan weer voelen dat ik gewoon Zijn geliefd kind ben. Dat het niet draait om wat ik allemaal doe en kan, maar dat ik gewoon mag zijn. Zijn. Dicht bij Hem. Om vervolgens God aan het werk te laten en ‘gewoon’ datgene te doen dat op mijn pad komt.
Dat geldt ook voor jou, jij bent een gewone vrouw en tegelijk bijzonder. Niet meer, maar zeker niet minder dan een ander. Je bent waardevol. Waardevol en uniek. Gewoon en bijzonder, omdat elk mens weer andere gaven en talenten heeft. Jij mag gewoon datgene doen dat op je pad komt.
Gewoon en toch bijzonder.
Reageer