Wat kan ik toch genieten van mijn jongste dame op de woensdagochtend. Het is dan ook een ochtend vol genietmomenten. Samen in bad en heerlijk relaxen. Lekker tutten, haar haren mooi maken en uitgebreid de tijd nemen, zodat ze zelf kan aankleden. Samen dansen op muziek. Het maakt voor haar niet uit wat voor muziek, of het nu k3 is of Sela. Omdat mama soms K3 wel eens zat is, zet ze gewoon haar eigen muziek op. Zo schattig om dan te zien, dat wanneer ze hoort: De Heilige Geest blaast nieuw leven in mij, dat ze dan heel hard gaat blazen. En als mama heeft piano gespeeld, dan moet zij daarna uiteraard ook even op de piano spelen. Zingen dat kan ze ook bijna de hele dag. Op moment gebruikt ze hiervoor een zaklamp als microfoon. En als mama niet klapt, dan gaat ze gewoon voor zichzelf klappen en maakt ze na afloop een mooie buiging. Heerlijk die momenten samen, echt puur genieten.
GENIETEN
Genieten dat deed ik laatst ook van onze twee meiden toen ze met school meededen met de musical ‘Mozes’, van de vliegende speeldoos. Zo mooi om te zien hoe ze allebei zo mooi meededen. Vooral bij onze jongste dochter merkte ik dat ik werd geraakt en kreeg ik een brok in mijn keel van ontroering en trots. Wat voelde ik me een trotse mama. Zo mooi hoe ik haar op het podium zag staan samen met haar klasgenootjes. Hoe zij op haar manier echt heel goed en mooi meedeed. Mooi om haar voorop te zien lopen. Ze straalde en genoot er van om over het podium te lopen. Ze kreeg er geen genoeg van. Na afloop van de musical bleef ze dan ook nog even in haar rol.
VERDRIET
Tijdens de musical was er ook iets anders.. Ook iets waardoor ik geraakt werd. Dit had niet met mijn dochters te maken. De musical ging over het leven van Mozes. Ook over baby Mozes. Ineens hoorde ik heel hard babygehuil. Bam. Dat kwam wel even binnen. Meteen zag ik Noah voor me toen hij net geboren was. Ik voelde weer een brok in mijn keel. Nu niet van trots en blijdschap. Nu van verdriet.
Wat liggen blijdschap en verdriet dan dicht bij elkaar. Het ene moment ben ik blij en super trots. Het andere moment ben ik verdrietig en denk ik aan ons mannetje. Wat mis ik hem, juist ook op zo’n moment.
Andere momenten wanneer ik hem mis zijn de momenten dat ik mijn jongste dochter heel trots baby hoor zeggen, wanneer ze op het schoolplein een baby ziet. Ze kan dan zo lief naar een baby of klein kind toelopen en heel voorzichtig een arm om dat kindje heenslaan. Wat zou ze een goede en zorgzame zus zijn geweest. Dat doet pijn en ook dat maakt me verdrietig. Ik weet dat mijn dochters ook zo graag een broertje of zusje hadden gekregen.
TROOST
Ik mag mijn en ons gemis in Zijn handen leggen. Hij is erbij, wanneer ik een trotse mama ben en wanneer ik een verdrietige mama ben. De afgelopen periode heb ik vaak het nummer van Sela geluisterd: Hij zal voor ons zorgen. Wat een mooi en troostvol lied:
God zal voor ons zorgen. Hij zal voor ons zorgen. Voor eeuwig leeft die hoop in ons.
Het is moedig om ruimte te geven aan beide kanten. Fijn dat je ons laat delen ook in je verdriet. Liefs Lineke
Dank je wel Lineke.
Knap dat je altijd weer je diepste gevoelens uit.Je schrijft wat er in je omgaat.Knap en bijzonder.
Dank je wel Saron!
Ik vind het heel aangrijpend hoe je erover schrijft. Mijn kindje zou nu ongeveer 20 jaar zijn geweest. Als ik een twintiger zie, voel ik een steek verdriet vanbinnen. Niet altijd. Af ent toe. Maar als ik er dieper over nadenk ervaar ik blijdschap. Niets kan mijn kindje meer scheiden van de liefde van Christus.
Mooi hoe je jouw blijdschap verwoord: niets kan je kindje meer scheiden van Christus. Dank je wel, dat bemoedigt mij!
Blijdschap en verdriet zijn zeer belangrijke gevoelens, die elkaar kunnen soms kunnen tegenwerken, maar elkaar dikwijls kunnen aanvullen.
Met blijdschap stralen we uit dat er nog steeds Iemand is (zowel God als mensen rondom ons) die van ons houd, en dat we die liefde ook kunnen ontvangen. Jouw vreugde is ok mijn vreugde, en God ziet onze blijdschap.
Met verdriet stralen we uit dat het leed rondom ons ons niet onverschillig laat en dat we dus (in medeleven) veel liefde kunnen doorgeven. Jouw pijn wordt dan ook mijn pijn, en, (wat mij betreft) gedragen door Gods liefde, kunnen we elkaar steunen zodat we doorheen onze tranen ook de mooie momenten van blijdschap kunnen koesteren.
Ik wil je hartverwarmende groeten, bekrachtigd door Gods zegen, toewensen.
Dank je wel voor je wijze, bemoedigende woorden en je hartverwarmende groeten! Ik wil jullie ook Zijn zegen toewensen.