Struisvogel met nekklachten en plankenkoorts
Pff… het komt nu toch wel heel erg dichtbij. Nog een paar dagen en dan is het zover. Ik heb er heel veel zin in, maar ik vind het tegelijk ook wel spannend. De zenuwen nemen zo een paar dagen van te voren toch echt wel toe. Ik merk dat ik door de zenuwen ook ineens denk dat ik teksten niet meer weet. De afgelopen maanden heb ik veel geoefend met de teksten, maar de laatste weken werd dit wel minder. Kwam dat omdat ik dacht dat ik ze wel kende, of wilde ik er niet te veel mee bezig zijn?
Zoals een struisvogel die zich verstopt als er gevaar of spanningen dreigen? Ik zeg uiteraard een struisvogel die zich verstopt, verlegen als hij is. Ook al is het spreekwoord dat een struisvogel zijn kop in het zand steekt, dat doet hij uiteraard niet. Als hij zijn kop in het zand steekt dan zou hij stikken.
Maar ik? Wat doe ik? Ik voel me wel een beetje die verlegen struisvogel die zich het liefst verstopt en al helemaal niet op het podium wil gaan staan. Maar ja, als ik mee wil doen met het jubileumconcert van gospelkoor Magnify op 4 november, het koor waar ik lid van ben, zal ik toch wel op dat podium moeten gaan staan. Gelukkig sta ik er niet alleen. En stiekem vind ik het eigenlijk ook wel leuk om er te staan.
Wat is dat toch, dat ik het aan de ene kant heel erg spannend vind, maar het aan de andere kant ook wel weer heel erg leuk.Herken jij dat? Dat je iets gaat doen wat je aan de ene kant heel erg leuk vind, maar aan de andere kant ook wel spannend?
Spanning
Op moment voel ik de spanning vooral in mijn nek- en schouderspieren. Maar ja, dat is ook niet zo gek als ik mezelf vergelijk met een struisvogel, want als een struisvogel zich wil verstoppen moet hij zijn lange nek ook verstoppen en dan kun je snel een spiertje verrekken. Naast de spanning in mijn nek merk ik ook dat de kritische stem in mij ook weer actiever wordt en ik regelmatig hoor: ‘doe toch niet zo overdreven, het is maar een concert hoor, logisch een beetje spanning, maar zoveel spanning dat je nek en schouderspieren echt helemaal vast gaan zitten, niet zo overdrijven hoor’. Op zo’n moment probeer ik liefdevol te zijn voor mezelf: ‘spannend hoor zo’n concert, wel super gaaf dat je samen met je mede koorleden gewoon een optreden gaat neerzetten met Sharon Kips en de Zandtovenaar, dat gaat vast heel mooi worden! En echt met die teksten gaat het vast goed komen. Probeer er vooral van te genieten! En als je van te voren spanning ervaart, er gewoon laten zijn, dat hoort er bij. Als je het wegdrukt wordt het alleen maar erger.’
Een struisvogel met nekklachten en plankenkoorts. Ik ben benieuwd hoe die struisvogel zich gaat voelen tijdens het optreden, maar dat gaat vast goed komen.
Reageer