“Stel je niet zo aan, doe niet zo labiel, stop met dat gejank. Kijk naar wat je wel hebt; je hebt zoveel om dankbaar voor te zijn” hoor ik een stem tegen mezelf zeggen.
“Dat klopt, ik heb veel om dankbaar voor te zijn… je hebt helemaal gelijk…En toch, ik kan het niet helpen en moet alweer huilen…”
De innerlijke criticus gaat verder met zijn betoog: “Ja, ga maar weer lekker janken nu ik zo tegen je praat. Stel je toch niet zo aan, dat gejank ook altijd van jou! Als iemand iets tegen je zegt, of als een ander niet reageert, dan hoef je dat toch niet gelijk persoonlijk op te pakken? En al helemaal niet te gaan janken, daar schiet je toch helemaal niets mee op, met dat softe gedoe?”
Oké criticus, wat wil je nog meer zeggen? Je hebt nog een minuut en dan ben ik weer helemaal klaar met jou!
En in een laatste poging spuwt de criticus nog even zijn gal: Emoties, wat heb je er aan? Ze zijn alleen maar lastig en onbetrouwbaar, je kunt er niet van op aan.
Hoe is dit voor jou? Wat zegt de interne criticus tegen jou? Hoe sterk is jouw innerlijke criticus aanwezig?
Ik heb geleerd om als het ware tegen mezelf te zeggen:
STOP criticus, het is weer genoeg geweest. Ik neem het roer weer over, jij mag weer wat dimmen.
Ja, op de dagen dat ik moe ben en snel geraakt wordt door dingen, dan zit de criticus me erg op de huid. Zij bedoelt het goed, maar helaas bereikt ze het tegenovergestelde. Wanneer iets me raakt en de criticus zegt direct: “stop met dat gejank” dan ga ik alleen maar harder huilen en word ik nog meer getriggerd. De criticus in mij wil me op haar manier helpen.
Maar nee, ik doe het liever op mijn eigen manier. En mijn eigen manier is dat ik tegen mezelf zeg:
Kom maar, je vind het moeilijk he? Als mensen tegen je zeggen dat je iets niet goed hebt gedaan. Dat geeft niet, dat gevoel mag er zijn! Laat het maar toe en neem je zelf maar serieus. Je wilt graag de dingen die je belangrijk en leuk vind ook perfect doen, maar dat lukt helaas niet altijd. Je bent niet perfect. Vervelend dat jij je soms persoonlijk aangevallen voelt, wanneer ze iets zeggen over jouw gedrag of wat je hebt gemaakt. Ook al weet je dat ze het niet zo bedoelen, toch ervaar je dat wel zo. Dat gevoel mag er dan ook gewoon zijn, alles van jou mag er zijn!
Kom maar, geef maar even toe aan je gevoel van falen en dat jij je tekort voelt schieten.
Probeer maar mild te zijn voor je zelf! Je bent gewoon mooi zoals je bent, ook wanneer jij je voelt falen en je onzeker voelt.
Zo mooi, om juist op die momenten Hem weer te horen zeggen:
Kom maar met je gevoel van falen en van te kort voelen schieten. Kom maar bij mij, juist als jij je kwetsbaar voelt en voelt falen, weet dan dat Ik er voor je ben.
Juist in jouw kwetsbaarheid wordt Mijn kracht weer zichtbaar, omdat je dan weer mag ervaren: dat je Mij nodig hebt.
Wauw, dat zijn zulke waardevolle momenten. Dat ik me weer heel dicht bij Hem voel. Bijzonder om dan te mogen lezen in psalm 46: Bij God ben je veilig, Hij helpt je, Hij beschermt je. Stop met de strijd, weet dat de Heer God is.
Ja, ik mag de innerlijke strijd staken. De strijd van het mezelf niet goed genoeg vinden en daarom maar perfect willen presteren. Ik MOET niets: Ik mag er ZIJN!
Hij heeft mij gemaakt zoals ik ben, niet om wat ik moet doen.
Ik mag tot rust komen bij Hem, bij Hem mag ik echt mezelf zijn en hoef ik me niet beter voor te doen. Ik mag me laten vullen met Zijn waarheid:
Hierover heb ik ook een kort lied geschreven, die je nu kunt beluisteren.
Ik vind het heel spannend om dit te delen. De innerlijke criticus zei dan ook direct: dat doe je toch niet? je kwetsbaar opstellen? en iets delen wat nog helemaal niet af is en nog niet helemaal perfect? Zo voelt, het namelijk als ik iets online zet wat ik net heb geschreven en gezongen. En ja, de criticus heeft misschien voor een deel gelijk, het is nog niet af en had misschien veel mooier gekund. Omdat het voor mijn gevoel zo mooi bij deze blog past, heb ik het wel gedaan.
En jij? wat had jij gedaan?
Geluisterd naar de criticus of het filmpje wel gedeeld?
Hoe sterk is jouw innerlijke criticus bij het maken van keuzes en het doen van dingen die je niet eerder hebt gedaan?
Reageer