Van rust aan de kust naar echte Rust
‘kantie, kantie, zan en see’ schreeuwt mn jongste dochter als we bij Kijkduin op het strand zitten. Wat is het toch genieten om als gezin even lekker naar het strand en de zee te gaan. Heerlijk uitwaaien.
Samen een kuil graven in het zand om beschut te kunnen zitten. Samen met blote voeten door de zee rennen en over de golven springen. Je niet druk maken om een natte broek, maar deze laten opdrogen in de zon. Overal zand voelen. In je oren en in je haar, je broodje horen knisperen. Ach, zand schuurt de maag.
Genieten van elkaar als gezin. Genieten van onze dochters. Genieten van onze jongste pure dame, wanneer zij Puur Zomer ‘leest’. Puur genieten. En als ze moe wordt, haar heerlijk bij me op schoot nemen en zo samen naar de zee kijken.
Genieten.
De zon op je huid voelen.
Genieten.
Met je voeten door het warme zand woelen.
Genieten.
Je haren laten wapperen door de wind.
Genieten.
Luisteren naar geluid van de golven, waardoor je rust vindt.
Genieten.
aan de kust.
Genieten.
Je komt tot rust.
Rust
Heerlijk die rust, maar hoe houd ik die rust vast als straks alles weer losbarst? Hoe zorg ik er voor dat ik vanuit rust weer aan de slag ga na de vakantie? En dan lees ik in ‘de binnenkamer’ van Susan Sutton de volgende woorden:
‘God wil ons helpen onze interne woning – ondanks de toestand van de uitwendige woning – op orde te houden. Zijn raad is: Zie op Jezus. Jezus staat klaar om ons te helpen. We hoeven alleen omhoog te kijken om weer te weten dat Hij er is en bereid is om in de situatie te komen. God roept ons op om elk moment in Hem te rusten.’
Wat een rustgevende en bemoedigende woorden. Wat er ook gebeurt. Hoeveel stress er uitwendig ook in mijn leven is en hoeveel onverwachte dingen er ook gebeuren. Ik mag steeds opnieuw leren zien op Jezus. Ik mag leren om in Hem te rusten. Dat is niet altijd makkelijk en gaat zeker niet vanzelf.
Toch helpt het wel wanneer je met alles wat je bezighoudt in gebed naar Hem toegaat. Je mag alles bij Hem neerleggen. Je mag steeds weer omhoogkijken en Hem om hulp vragen. Wanneer je dat doet, dan kun je de rust die je in de vakantie hebt ervaren, de hele periode blijven vasthouden. Dan mag je rusten in Hem. In de drukte van je leven. Rust vinden bij Hem.
Van rust aan de kust, wordt het dan echte Rust.
Mooi geschreven, ik geniet mee door je mooie verhaal. Rust en loslaten is moeilijk. Maar je tijd met God nemen zoals Jezus zich terug trok op de berg is van belang om het te kunnen behouden. Ik bid voor je dat het je gaat lukken dat je niet weer mee wordt getrokken in het dagelijkse hollen en rennen.
Dank je wel dat je voor me bidt!
Wat een mooi stukje van Susan Sutton. Dank je wel voor het delen. En jouw stukje ook! Ben ik blij mee om dat vandaag te lezen.
Ja mooi he? Echt een mooi boek ook van haar: de binnenkamer.