vanuit kwetsbaarheid verbonden met elkaar

Gisteren was het ontdekzondag, dit is een jaarlijkse themazondag, georganiseerd vanuit dit Koningskind, waarbij leden van kerkelijke gemeentes worden uitgedaagd om écht naar elkaar om te zien, of iemand nu een waarneembare beperking heeft of niet.

Dit jaar was het thema ‘Hartelijk Verbonden’. Tijdens de dienst werd stil gestaan bij het verhaal over de verlamde man die door zijn vier vrienden bij Jezus wordt gebracht (Marcus 2: 1-12). Als je het verhaal leest is je eerste gedachte misschien: een man met een beperking wordt geholpen door gezonde vrienden. Dus sterk helpt zwak. Maar je kan het ook anders bekijken. De verlamde zet zijn vrienden in beweging om Jezus te ontmoeten. Verbonden door vriendschap helpen zij elkaar.

Ik heb zelf ook een bijdrage mogen leveren aan de dienst. Het was een mooie dienst, waaraan verschillende mensen een bijdrage mochten leveren. Ik ben dankbaar dat ik een bijdrage heb mogen leveren aan de dienst. Wat vond ik het spannend om te doen, maar op het moment dat ik het deed, mocht ik echt rust en kracht ervaren. Hij gaf me rust en kracht om de volgende woorden te spreken:

Kwetsbaarheid begint met moed, de moed om er te zijn en jezelf te laten zien.

Mooie woorden die ik een jaar terug las in het boek van Brene Brown de kracht van kwetsbaarheid.

Maar nu ik hier zo sta denk ik, slik waarom moet ik zo nodig moedig zijn of mezelf laten zien?

Waarom vind ik kwetsbaar durven zijn zo belangrijk?

Omdat ik er zoveel voor terug krijg als ik me daadwerkelijk kwetsbaar opstel.
Dan ontstaat er echt verbinding met anderen. De moed om er te zijn; er echt zijn, gewoon zijn… Dat is genoeg en dan jezelf laten zien!

Maar dat is niet makkelijk en gaat met vallen en op staan.

Wat heb ik in de afgelopen jaren veel geleerd over kwetsbaarheid. Wat voelde ik mij kwetsbaar toen ik vlak na de bevalling te horen kreeg dat Lois onze jongste dochter het syndroom van down heeft. Maar nu bijna 5 jaar later. Wat voel ik me dankbaar en een trotse mama. Door haar heb ik geleerd om te genieten van het nu, steeds meer puur en echt, gewoon mezelf te zijn.

Ik heb de afgelopen jaren heb ik steeds weer mogen ervaren en ontdekken: ieder mens is waardevol en uniek.

We zijn allemaal waardevolle en unieke kinderen; Zijn kinderen. Juist in kwetsbaarheid mogen we echte verbinding krijgen met elkaar, maar bovenal met Hem.

Wat voelde ik me dichtbij Hem toen Lois afgelopen december geopereerd werd aan haar hartje. Maar wat gaat er ook veel kracht uit van gebed. Zo fijn om die verbinding met anderen te mogen ervaren door gebed. Mooi om me gedragen te mogen voelen door Hem. Hij gaf kracht en rust.
Hij geeft me ook kracht om moedig te zijn en mezelf te laten zien. Ik wil jou ook uitnodigen om in de gemeente jezelf te laten zien.

Probeer het maar om kwetsbaar te zijn, in een voor jou veilige omgeving. Ik bid dat we samen als gemeente die veiligheid kunnen creëren. Zodat we in verbinding met Hem ook verbonden mogen zijn met elkaar. Verbonden in kwetsbaarheid.

Want juist in onze kwetsbaarheid wordt Zijn kracht zichtbaar!
Verbonden met elkaar door Hem.

Tot slot een vraag en een gedicht:
In hoeverre durf jij in de kerk kwetsbaar te zijn?
In hoeverre durf jij echt en puur, jezelf te zijn?

Vervolgens slot ik af met het gedicht:

Uniek,

zijn we allemaal

Uniek,

ieder met zijn eigen verhaal

Uniek,

de Schepper gaf ons leven

Uniek,

Hij heeft ons geweven

Uniek,

ieder met zijn eigen talent

Uniek,

omdat jij jij bent

Uniek,

om van elkaar te leren

Uniek,

elkaar bemoedigen en inspireren

Uniek,

verbonden met elkaar door Hem

Uniek,

samen luisteren naar Zijn stem