Een tijdje terug, ging ik aan de slag met een grote opruiming op zolder, om zo ruimte te creëren voor een slaapkamer voor mijn oudste dochter. Ik zag er wel een beetje tegen op en had de neiging om alle troep in één keer weg te gooien. Maar in plaats van een avond vol tegenzin omdat ik “troep” moest opruimen, werd het een avond vol met het ophalen van waardevolle herinneringen aan de hand van dingen die ik had bewaard. Ik vond het heerlijk en ik was blij dat ik niet alles direct had weggegooid. Bladerend door dagboekjes, mijn poëzie album, en verhalen die ik als kind had geschreven, zag ik ineens iets liggen… Een artikel die begon met de vraag:
Voel je wat je bent of ben je wat je voelt?
Zo, dat is een lastige, maar wel een interessante vraag. Hoe is dat voor jou?
Hoe ga jij om met jouw gevoel, met jouw emoties?
Laat jij je leiden door je gevoel of juist niet?
Als ik dan heel eerlijk naar mezelf kijk, dan ben ik wel echt een gevoelsmens. Ik laat me vaak leiden door mijn gevoel. Hierdoor kan ik in mijn enthousiasme erg impulsief zijn, maar ook intens genieten van muziek, een film, of mijn mooie gezin. Omdat ik zo’n gevoelsmens ben, heb ik soms ook de neiging om gevoelens van anderen over te nemen. En wanneer ik dan een paar dagen achter elkaar veel dingen heb gedaan met anderen, en te weinig tijd voor mezelf heb gehad. Dan merk ik dit een of twee dagen later dan bij mezelf. Dan ben ik niet meer zo positief. Dan voel ik me moe, prikkelbaar, maar ook onzeker, omdat ik deze momenten nog steeds lastig vind om van mezelf te accepteren.
De momenten waarop ik me enthousiast en vrolijk voel, daar kan ik wel van genieten. De momenten waarop ik me moe en prikkelbaar voel, die momenten vind ik lastiger om te accepteren van mezelf.
Mooi om juist dan te lezen:
Ja, ik mag leren dat al mijn emoties er mogen zijn. Ze hebben allemaal een functie, wanneer ik me prikkelbaar voel en licht ontvlambaar, dan weet ik weer: nu is het echt weer tijd om gas terug te nemen. En dan denk ik weer: ik moet de volgende keer weer eerder naar mijn lichaam en mijn signalen luisteren.
En nu weer terugkomend op de vraag:
Voel ik wat ik ben, of ben ik wat ik voel?
Best wel een moeilijke vraag…
Als ik dan luister naar dit nummer: “Al wat ben leg ik in Uw hand”, dan weet ik het weer:
Ik mag zingen:
Al wat ik ben, leg ik in Uw hand!
Ik zing niet:
al wat ik voel, leg ik in Uw hand.
Dat lukt me niet in eigen kracht. Als het aan mezelf ligt, dan ga ik snel af op mijn gevoel. In Zijn kracht, mag ik leren, dat mijn gevoel er mag zijn, maar dat ik me daar niet door hoef te laten leiden. Ik ben, Zijn geliefd kind. Als ik dat weer besef, dan lukt het me weer, om alles van mezelf te accepteren, ook de emoties die ik lastig vind om mee om te gaan.
Ik ben, dat betekent ik mag er zijn. Ja, al mijn emoties mogen er zijn. Alles van mij mag er zijn, want:
Ik ben Zijn geliefd kind.
Ik mag weten en voelen
dat Hij mij waardevol vind.
Hij zegt dit ook jou:
Weet je wel hoeveel ik van je hou?
En wat voor gevoelens er ook door je heengaan,
Ik zal altijd naast je staan!
Reageer