waardevolle terugblik 2018

Waardevolle terugblik

Een terugblik op het afgelopen jaar. Wat is er weer veel gebeurd, wat heb ik veel waardevolle genietmomenten mogen beleven samen met ons gezin. Dankbaar voor die momenten, die soms heel klein zijn, gewoon samen een spelletje doen, samen een kopje thee drinken en echt naar elkaar luisteren. Maar juist die momenten zijn zo waardevol. Wat heb ik er van genoten dat ik gewoon thuis kon zijn als de kids uit de school kwamen. Wat heb ik op de momenten dat zij op school waren heerlijk bezig mogen zijn met Waardevol en Uniek en met mijn studie. Ja, mijn studie aan de Schrijversacademie die ik begin november heb afgerond. Wat heb ik daarvan veel geleerd.

Waardevol en Uniek

En dan: Waardevol en Uniek, wat ben ik dankbaar wat ik daar in het afgelopen jaar voor heb mogen doen. De blogs die ik heb mogen schrijven, de interviews die ik heb mogen doen, het bezig zijn met het vernieuwen van de website, het ontwerpen van een logo. Het bedenken van nieuwe ideeën voor nieuwe rubrieken en thema’s. Het moment dat ik de vernieuwde website live ging, was echt wel een hoogtepunt. Zo gaaf, om dat waar je lang bezig bent geweest, eindelijk te kunnen delen en dan zulke mooie en lieve reacties er op te krijgen. En de advertenties op mijn website, echt zo leuk!

Gedragen door Papa

Al was het ook een pittig jaar. Ook dit jaar hadden we gesprekken en waren we bezig met  relatietherapie. Zelf had ik daarnaast ook nog gesprekken voor mijn persoonlijke proces. Pittig, maar ook goed, het was namelijk ook mooi en helend. Het lied dat me van 2018 bij blijft is het lied: Miracles en dan vooral de zin: ‘reaching out to make me whole’. Vooral het moment dat ik dat lied hoorde tijdens het concert van M.W. Smith in Ahoy. Wat hebben we toch een grote God. Een God die wonderen doet. Die je wil helen als je naar Hem toe gaat. Al moet ik eerlijk zeggen dat er ook in het afgelopen jaar genoeg momenten of periodes waren dat ik voor mezelf wegliep en niet bij de pijn wilde zijn. De pijn uit mijn verleden en het verdriet om het gemis van onze kinderen, waar we afscheid van moesten nemen tijdens de zwangerschap. Ook dit jaar in 2018 helaas weer. Wat was ik en waren wij als gezin blij dat ik in verwachting was in mei/juni van dit jaar. Wat kon ik er van genieten toen ik een kloppend hartje zag op de eerste echo. Helaas op de tweede echo zagen we geen kloppend hartje meer, wat was ik verdrietig. En toch, wat een troost heb ik juist in die periode mogen ervaren, dat Papa me droeg door het diepe water waar ik zelf niet meer kon staan.

In juni van dit jaar ging ik naar een weekend van Vaderhart.nl Wauw, zo bemoedigend dat we thuis mogen komen bij Papa, ons steeds opnieuw mogen vullen met Zijn liefde en dicht bij Zijn Vaderhart mogen zijn. Dicht bij Papa, luisteren naar Zijn stem en gewoon zijn, dicht bij Hem. Na dat weekend van Vaderhart verlangde ik naar meer en in september ben ik daarom gestart met een Bijbelstudie luisterend bidden. En wauw, zo mooi om steeds meer Gods stem te ogen leren verstaan, luisteren naar Hem en hoe hij tot ons spreekt door Zijn Woord heen. Woorden van bemoediging en troost.

Dankbaar kijk ik dan ook terug op 2018, een jaar vol waardevolle genietmomenten. Hoe kijk jij terug op 2018?