In deze periode van de Kinderboekenweek staat schrijfster Daniëlle Heerens in de schijnwerpers. Haar eerste dagboekje Elke dag een cadeautje is vorig jaar augustus uitgekomen. Wil je weten wat zij als kind graag las en hoe zij de totstandkoming van haar eerste boek heeft ervaren? Lees dan snel verder!

Daniëlle was al kind al dol op lezen en verslond het ene na het andere boek. Ze vertelt: “Boekenwurm, die bijnaam paste mij wel als kind. Ik was dol op lezen vanaf het moment dat ik leerde lezen en dan ook vaak in de bibliotheek te vinden. Heerlijk vond ik het om langs die rijen boeken te dwalen, de achterflapteksten te lezen en de stapel in mijn armen hoger en hoger te laten worden. Welk boekje ik precies als eerste las, kan ik me niet meer herinneren, maar het duurde niet lang of ik ontdekte Wipneus en Pim, en vervolgens series als Balletclub de Zwaantjes, Maaike en Kwispel, Cindy, Romana en Ragebol, Maaike en Marijke, Pietje Puk, Oki en Doki, Tup en Joep, Han en Hanneke, Floortje. Later volgden boeken van Carry Slee, J.J. Frinsel, M. Kanis, Jacques Vriens, Piet Prins. Wie kent ze niet?”

Nog steeds is ze dol op kinderboeken. “Een derde van mijn boekenkast is gevuld met prenten-, kinder- en jeugdboeken. Favoriet zijn die van Marianne Busser & Ron Schröder – vooral ook om de prenten – de boeken over De dolle tweeling en Pitty, en – hoe kan het ook anders – De Kameleon; op een paar na heb ik ze allemaal in mijn bezit.”

Hoe zou jouw jeugd er zonder boeken uit hebben gezien? “Eigenlijk kan ik me dat niet goed voorstellen, maar als ik een poging moet doen, denk ik heel leeg en saai. De Kinderboekenweek vind ik dan ook een fantastisch initiatief. Niets is zo leuk als in een fictieve wereld duiken en op avontuur gaan, dingen beleven die je anders nooit meemaakt, plekken zien waar je anders nooit komt… Welk kind wil dat nu niet?”

Als jong meisje riep Daniëlle al dat ze juf wilde worden en dus begint ze na het halen van haar vwo-diploma aan de PABO. Vanwege persoonlijke en gezondheidsredenen stopt ze na ruim zes weken. In de daaropvolgende periode wordt er autisme bij Daniëlle geconstateerd en wordt haar geadviseerd, om eerst werkervaring op te gaan doen, om zo te ontdekken wat bij haar past. Vanuit het UWV krijgt ze een jobcoach toegewezen, die haar vraagt wat ze leuk vindt. Over die vraag hoeft Danielle niet lang na te denken: “Ik ben dol op boeken.”

Daniëlle begint met het verrichten van kleine klusjes voor Royal Jongbloed. Als ze een oproep van het maandblad Reveil voor redactieleden ziet, reageert ze daarop en wordt ze aangenomen. Op een gegeven moment komt ze door het opsturen van correcties in contact met de redacteur van uitgeverij Kok. Als ze niet veel later ziet dat Lynn Austin naar Nederland komt, is ze helemaal enthousiast en gaat ze er samen met haar moeder heen. Bij die ontmoeting zijn ook mensen van uitgeverij Kok aanwezig en ze raken in gesprek. Van het een komt het ander en na een leuk gesprek, gaat ze voor een jaar aan de slag bij uitgeverij Kok. In dit jaar krijgt ze de kans om een boek te schrijven Thuis bij de Amish en deze kans grijpt ze met beide handen aan. In haar werk voor de uitgeverij, met name voor PUUR! Vandaag, het vrouwenplatform van de uitgeverij, neemt ze ook veel interviews met auteurs af, waardoor ze haar netwerk uitbreidt.

Voor PUUR! Vandaag wordt Daniëlle gevraagd of ze een aantal blogs wil schrijven over enkele boeken van Ark Media. Bij Ark Media, vinden ze haar blogs zo goed, dat ze vragen om op gesprek te komen, want ze denken aan een boek van haar hand. Tijdens dit gesprek geven ze aan dat ze nog op zoek zijn naar een schrijfster voor een van hun boekideeën; in haar geval voor Elke dag een cadeautje. Daniëlle is enthousiast en begint vol overgave met het schrijven van de stukjes voor haar eerste dagboekje.

Waardevolle momenten voor Daniëlle in haar werk als schrijfster, zijn de momenten waarop ze zelf denkt: Yes, dit is echt een mooi stukje, zo is het goed! Ook van de momenten, waarop anderen enthousiast zijn over haar schrijven, geniet ze; neem bijvoorbeeld de enthousiaste reactie van een externe redacteur die haar boekje redigeerde. Ze gaf als feedback: “Alsof je het zo allemaal uit je mouw schudt, en datgene wat je schrijft is zo heerlijk luchtig en pakkend.”

 “Uiteraard was het ogenblik dat ik uiteindelijk het boekje in handen had, ook een waardevol moment. Dat is echt zo gaaf! Ik ben heel benieuwd wat mijn vader en moeder en zusjes ervan vinden.”

Naast haar werk als schrijfster, doet Danielle veel correctiewerk en af en toe vertaalt ze romans. Ze wil dit graag nog meer gaan doen. Ook schrijft ze voor PUUR! Zomer en PUUR! Winter, is ze recensent voor NBD|Biblion en voor Reveil en ze is webredacteur bij Sestra.

Talenten die je volgens Daniëlle nodig hebt om te kunnen corrigeren en schrijven, is dat je houdt van lezen en taal. Ook het kennen van de taalregels is wel een echte pre. “Je moet kunnen aanvoelen hoe een tekst beter wordt, al is dat ook wel een beetje smaakgevoelig,” aldus Daniëlle.

Voor Daniëlle is het echt een sport om mooie zinnen te maken, door afwisselend te zijn in het gebruiken van je woordkeuzes, om je tekst zo pakkend mogelijk te maken. Wat haar eigen schrijven betreft – haar dagboekje en blogs – vindt ze het belangrijk om hetgeen je in de Bijbel leest, te verpakken in een voorbeeld dat aansluit bij het dagelijks leven; tegelijkertijd beseft ze dat dit ook best wel moeilijk is.

Hoe ze de toekomst ziet? Daniëlle zou graag meer gaan vertalen en beter worden in haar werk als schrijfster. Haar laatste woorden tijdens het gesprek zijn dan ook:

 “Een eigen boekje in handen hebben, dat smaakt naar meer!”