dankbaar zijn is een keuze

Dankbaar zijn. Ja, dat lukt me wel als er allemaal mooie dingen gebeuren. Als het goed met me gaat en ik me nergens zorgen over maak. Maar hoe doe ik dat als het niet gaat zoals ik had gehoopt en er erge dingen gebeuren.

Waar ik mezelf trouwens ook regelmatig op betrap, is dat wanneer ik me ergens zorgen over maak of ergens tegen op zie, dat ik dan veel bid om rust en kracht en God vraag of Hij me wil helpen om echt op Hem te vertrouwen. Maar als het dan geweest is, dan heb ik snel de neiging om te denken ‘dat stelde eigenlijk niet zoveel voor, waar maakte ik me druk om?’
Maar was het niet zo dat God me juist hielp en bij me was? Waarom denk ik toch zo snel als het goed gaat, dat ik dat aan mezelf te danken heb? Waarom vergeet ik op zo’n moment om God te danken? Hij was het die op dat moment bij me was en me rust gaf.

Herken je dat? Dat je wel veel bidt, maar soms vergeet om te danken?Het helpt ook om juist in moeilijke of stressvolle situaties dankbaar te zijn, niet pas achteraf, maar in het moment zelf.
Ann Voskamp schrijft hierover in haar boek Duizendmaal dank
‘Dankbaarheid bevrijdt, maakt ons tot realisten. Spreek dankbaarheid omhoog en zie de echte werkelijkheid. Zeg dank om de blik naar de hemel te houden. Dankbaarheidswoorden in voegen in situaties van stress is alsof je genezen wordt van geestelijke blindheid.’

Wauw, ja door dankbaar te zijn gaat je blik weer omhoog naar God. Dan blijf je niet hangen in de moeiten, maar zie je Gods grootheid. Zijn kracht, Zijn liefde. Dan lukt het je om dankbaar zijn dat God dicht bij je is. Dat Hij je helpt. Dat Hij je draagt. Dan is de situatie niet ineens anders, maar ervaar je het wel anders. Omdat je je focus verlegt hebt van je omstandigheden naar God. En nee dat is niet makkelijk en gaat niet vanzelf. Daar mag je God om vragen  ‘Heer geef mij een dankbaar hart, leer mij om naar U te kijken en niet naar mijn omstandigheden. Ik kies ervoor Heer om dankbaar te zijn.’