in jouw modder en in Zijn Licht

“Pff. Moet ik echt gaan wandelen? Ik heb er deze keer geen zin in. Als ik naar die grauwe lucht buiten kijk, word ik daar niet vrolijk van. Toch weet ik dat het wel goed is’ dacht ik en daarom besloot ik toch te gaan. Als ik op de fiets zit op weg naar de plek waar ik wil wandelen, merkte ik dat het me goed deed. Er stond een stevig windje, heerlijk even uitwaaien. Ik fietste tussen de weilanden door en keek naar de lucht. Ineens kwam het lied ‘onbeschrijflijk‘ in me naar boven borrelen, en nadat ik dat neuriede keek ik anders naar datgene wat ik om me heen zag, ik zag niet meer de grauwe lucht, maar de prachtige herfstkleuren. Ik fietste verder naar de plek waar ik wilde wandelen. Vlak voordat ik daar was, fietste ik langs iemand die een naam naar me riep, maar ik reageerde niet, want ik dacht dat ze me voor iemand anders zag. Nadat ik mijn fiets had weggezet en begin met wandelen hoorde ik haar schreeuwen, maar ik hoor niet wat ze precies riep. Ze kwam naar me toe lopen en riep ‘wil je knokken?’ Ik bleef staan om naar haar te luisteren, haar echt te zien. ‘Knokken, nee ik hoef niet te knokken, maar jij, wil jij wel knokken? vroeg ik rustig. Daar reageerde ze niet op. ‘Wat doe je hier?’ Ik wandel in de natuur om tot rust te komen, zeg ik. We maken nog kort een praatje en ze loopt weer verder.

Ik wandelde door de modder en dacht aan de verwarde vrouw. Zelf voelde ik me die ochtend ook een beetje verward. Er was iets in mij wat me onrustig maakte en ik wist niet zo goed wat ik moest doen. Vlak voordat ik op mijn fiets stapte bad ik ‘Heer, wilt U mij helpen om datgene wat me bezig houdt aan U te geven en los te laten. Echt los te laten.’
En terwijl ik daar zo door de modder liep moest ik ook denken aan hoe ik mij die ochtend voelde. Ik voelde me onrustig, verdrietig, verward. Ik wilde mijn gevoel er laten zijn, maar merkte ook dat ik er bij weg wilde en het niet wilde voelen. Ik had als het ware een intern conflict met mezelf. Het voelde als ploeteren door de modder. Ploeterend door de modder merkte ik ook dat ik in eerste instantie de neiging had om de ergste modder te vermijden. Een beetje modder vond ik niet erg, maar als het te erg werd liep ik liever langs een ander pad. Maar waarom eigenlijk? Waarom niet gewoon dwars door de dikke bagger en modder heen? Ik besloot gewoon te lopen waar ik wilde lopen ook als dat dwars door de dikke modder was. Ik was trouwens zo gefocust op de modder dat ik niet zag dat de lucht minder grauw was geworden. Maar ineens zag ik een prachtige lucht en de zonnestralen tussen de wolken doorschijnen, zo mooi. Wauw, ik werd er stil van en bleef daarom even stilstaan, gewoon midden in de modder.

Nadat ik door de ergste modder had gelopen kwam ik weer op wat stevigere ondergrond en terwijl ik op dat pad liep begon de zon steeds feller te schijnen. Ik moest denken aan het lied Heer Uw Licht en Uw liefde schijnen, waar U bent zal de nacht verdwijnen.
Weer stond ik even stil en genoot ik van de zonnestralen op mijn huid. Gods Licht. Zijn Licht en Zijn liefde te voelen door de zonnestralen op mijn gezicht.
In Zijn Licht zal de nacht verdwijnen, de modder, de shit, de gebrokenheid van dit leven. Hij wil ons helen. We mogen onze gebrokenheid bij Hem brengen in Zijn Licht. Een ander lied dat in me opkwam was het lied ‘ik wandel in het Licht met Jezus.‘ Ja, ik mag wandelen in het Licht met Jezus. Hij loopt naast me op mijn pad. Ook jij mag wandelen in Zijn Licht, Hij loopt ook naast jou op jouw pad. Met Zijn Licht wil Hij ook op jouw leven schijnen. In jouw modder en jouw gebrokenheid wil Hij komen met Zijn Licht.

Na dit prachtige en bemoedigende moment in de zon, verdween de zon weer even achter de wolken. Ik besloot weer terug te lopen. Weer door de modder heen, maar nu wel heel anders. Door Zijn Licht en Zijn liefde. Nee, de modder en de moeiten zijn niet ineens weg. Maar samen met Hem, Zijn Licht en Zijn Liefde is het zo anders dan wanneer je alleen ploetert.

Verlang jij er ook naar om weer meer Zijn Licht en Liefde te ervaren? Voel je je soms onzeker of verward en weet je even niet hoe je verder moet? Of wil je juist knokken om iets wat jou is aan gedaan?
Dan ben je echt van harte welkom voor een eerste kennismakingsgesprek om te kijken wat ik voor jou kan betekenen. Ik wil er graag voor je zijn, om een tijdje samen met jou en onze Maker te wandelen en gevuld te worden met Zijn Liefde en Zijn Licht en dingen die jou bezighouden in Zijn Licht te brengen.