Vandaag mogen de kids weer naar school, wat hebben we een heerlijke vakantie gehad. Maar de periode van het thuisonderwijs waren er soms dagen dat ik het wel pittig vond. Vandaag kun je over een van zulke dagn een blog lezen.
“Pff. Vandaag niet echt mijn dag. Ik merkte het vanmorgen al toen ik mijn bed uitstapte en ik er echt niet uit kon komen. Uiteindelijk wel mooi op tijd begonnen met het thuisonderwijs van de jongste. We waren lekker bezig en ik was zo enthousiast dat ik vergat pauze te nemen en we direct door gingen met haar online les. Grrr.. deze keer deed de laptop niet wat ze zou moeten doen. Ik baalde daar flink van en ineens merkte ik ook hoe moe ik eigenlijk was, wat ik tot die tijd genegeerd had. Tijdens het overleg kon ik me nog wel redelijk inhouden, maar na afloop moest ik huilen. Ik liep naar boven en liet mijn tranen even gaan. Mijn gedachten waren ”je doet het niet goed, je bent niet goed genoeg.” Ook al was het iets technisch, ik betrok het op mezelf en voelde me falen. Ik wilde het zo graag goed doen. Het hielp me om dit gevoel er te laten zijn en lief te zijn voor mezelf, nadat ik de kritische stem in mij even flink had toegesproken ”kappen nou, ik wil nu even ruimte geven aan dit gevoel en mijn vermoeidheid.” Ik besloot een muziekles in te lassen en samen met mijn jongste lekker opwekkingsliederen te gaan zingen. Heerlijk!’
We waren heerlijk aan het zingen toen onze oudste gefrustreerd beneden kwam. Weer merkte ik dat het me veel energie kostte om rustig te blijven. Na snel een broodje naar binnen te hebben gewerkt dacht ik even heerlijk te gaan wandelen, even rust. Maar helaas was het deze keer niet zo ontspannen. Een gillend kind, waar tegen ik de neiging had om te zeggen ‘hou je kop.’ En vervolgens twee mensen die vlak achter me liepen. Ik voelde me opgejaagd en had het gevoel dat ze over m’n grens gingen en ik verlangde juist zo naar rust. Ook nu moest ik mijn tranen weer bedwingen. Het was me gewoon allemaal even te veel. Ze haalden me gelukkig na een tijdje in. Tijdens het wandelen was ik onbewust een melodie aan het neuriën. Ineens kwamen de woorden binnen ‘U bent de waarheid die ieder hart bevrijd’.
God is de waarheid die ieder hart bevrijd. Bij Hem kan ik gewoon mezelf en mijn tranen, maar ook frustraties en boosheid er laten zijn. Maar ook Hij is de waarheid. En het is een leugen dat ik niet goed genoeg ben, of dat mijn tranen er niet mogen zijn. Deze gedachten werkten echt bevrijdend. En nadat ik dit dacht keek ik omhoog naar de wolken. En zo kijkend naar de lucht kwam het lied Kijk op, laat los, vertrouw op Hem, de storm herkent nog steeds haar naam in me naar boven. En de zon kwam achter de wolken vandaan. ‘Heer U Licht en Liefde schijnen, waar U bent zal de nacht verdwijnen. Jezus Licht van de wereld vernieuw ons, levend Woord, ja Uw waarheid bevrijd ons.’
Yes, Gods waarheid maakt vrij. Wauw wat was ik dankbaar dat ik toch had gewandeld en deze liederen in me naar boven kwamen.
Gods waarheid bevrijdt! In welke leugens geloof jij nog? Welke leugens leven er in jouw hart?
Verlang jij er naar om in de stilte je Maker te ontmoeten, zodat Hij jouw hart van leugens kan bevrijden? Geef je dan op voor de vijf daagse cursus Ik word stil en ontdek wat God wil, die in de stille week voor Pasen georganiseerd word. Heb jij vorig jaar meegedaan met de online 40 dagen cursus ik ben waardevol, dan hoef je je niet aan te melden, maar ontvang automatisch de mails van deze cursus. Als je actief mee wilt doen in de Facebookgroep, moet je je hiervoor nog wel aanmelden.
2 reacties
Wat een kwetsbaar blog. Deze tijd, vooral thuisonderwijs vraagt veel van je, hoop dat ze lekker naar school kunnen blijven gaan nu, geniet van die uurtjes dat je even wat meer rust hebt.
Je bent een mooi mens.
Dank je wel Danielle en ja hoop zelf ook dat ze voorlopig weer naar school kunnen, zo fijn weer wat meer rust in huis.