Ik zag haar die morgen vermoeid zitten op de bank in mijn praktijkruimte, ze vertelde dat ze een korte nachtrust had gehad en dat net de nacht voordat ze een gesprek met mij had, daar baalde ze van.
Tijdens het gesprek kregen we het over haar innerlijke boodschappen die ze al heel lang hoorde ‘heb ik weer, echt iets voor mij, ik ben zo bang om het niet goed te doen, ik kan dat echt niet.’
Op het moment dat zij ze hardop door mij hoorde uitspreken kwam het wel binnen. Ze was er stil van. Tjonge, was het enige wat ze in eerste instantie kon zeggen. Om na een moment van stilte te zeggen ‘pff, je zou er moe en moedeloos van worden.’ Ik vroeg haar daarom hoe zij zich voelde op dat moment. En weer zei ze ‘moe’, maar nu was niet alleen die korte nachtrust de reden.
Hoe meer ze die woorden hoorde en tot zich door liet dringen, hoe meer ze ook besefte hoe klaar ze er mee was. Toen ik haar dan ook vroeg of ze er klaar voor was om tegen deze innerlijke overtuigingen stop te zeggen, zei ze direct ja. Ik vroeg haar om hier bij te gaan staan, om haar woorden meer kracht bij te zetten. In eerste instantie zei ze stop, maar klonk het nog wel wat onwennig en weifelend. Ik vroeg haar dan ook of dit zo genoeg voor haar was, of dat ze het toch nog een keer wilde proberen. En ja, dat wilde ze. Nu zette ze ook haar lijf in en maakte met haar hand een stop beweging. Nadat ze dit had gedaan zag ik dat ze zich meer ontspande en ze uitte dit ook door te zeggen dat ze zich opgelucht voelde, het gaf haar ruimte en ik zag dit ook in haar houding en haar open uitstraling.
Maar daar bleef het niet bij. Nee, nu was het tijd om in plaats van de belemmerende boodschappen positieve woorden te horen en ik vroeg haar wat ze graag wilde horen ‘je kan het, je doet het goed, je mag er zijn, je bent Gods geliefde dochter’.
Wauw wat kan ik daar van genieten als ik deze woorden hardop mag uitspreken naar een ander en die ander er van zie genieten en ze het echt durft te ontvangen. Ze zat nu zo anders op die bank, van de vermoeidheid was weinig meer te merken, ze sprankelde. Ik besloot de sessie daarmee ook af te sluiten, niet meer na te praten, maar haar gewoon te laten zijn.
Verlang jij er ook naar om je niet meer te laten beheersen door belemmerende overtuigingen en meer rust te gaan ervaren? Je te vullen met Gods waarheid? Dat jij er mag zijn, zoals je bent en dat je mag beseffen dat je Zijn geliefde dochter bent. Maak dan nu een afspraak voor een gratis kennismakingsgesprek! En ga voor een coachtraject bij Waardevol en Uniek, gun jezelf dat cadeau, omdat jij het waard bent!