tot rust komen in de natuur

Wat is het toch genieten om heerlijk te wandelen in het bos en mezelf dan weer helemaal op te laden en zo tot rust te komen in de natuur. Maar wandel coaching en een cliënt coachen in de natuur, dat had ik nog niet eerder gedaan.

Ik was wel benieuwd hoe ik dat zou gaan ervaren. De avond voor de eerste wandelcoach sessie las ik in Jesaja 49: 18 het volgende ‘open je ogen, kijk om je heen!’ Wauw, zo mooi als het gaat om wandel coaching. Tijdens het wandelen bewust genieten van de natuur en zien hoe onze Schepper als prachtig geschapen heeft. Echt kijken, niet snel voorbij hollen, maar vertragen en de tijd nemen om datgene wat je ziet echt in je op te nemen.

Tijdens de wandeling vroeg ik aan Tine of ze vijf minuten in stilte wilde wandelen en daarna wilde vertellen wat God aan haar had laten zien. De vijf stilte minuten heb ik zelf ook genoten van de vogel geluiden en de wind te voelen door mijn haar. Zo heerlijk om in een rustig tempo en in stilte te wandelen in de natuur.

Als de vijf minuten voorbij begint ze te vertellen ‘wat mij vooral opviel was het lichte, jonge groen. Dat staat voor mij voor leven. Leven. Je zelf mogen zijn.’ Wauw, wat het al met je kan doen om bewust om je heen te kijken en de bomen echt te zien. Om dan te komen bij een thema wat je zo raakt, je zelf mogen zijn. Niet langer bang zijn voor afwijzing, maar je leven echt durven leven.

Maar wat was die angst voor afwijzing nog zo aanwezig. En toch alleen al door dit te erkennen, en te beseffen dat ze zich nog zo vaak niet gezien voelt en daar echt bij stil te staan, door letterlijk ook te stoppen met wandelen en de tijd te nemen om stil te staan bij dat gevoel van je niet gezien voelen, dat gaf ruimte.

Na een paar minuten stil te hebben gestaan en een oefening te hebben gedaan liepen we weer verder.

Op sommige momenten ging het wandeltempo weer iets omhoog, dan was er weer iets in haar dat vond dat ze maar door moest. Ik vroeg haar dan bewust om te vertragen en langzamer te lopen. Om meer in verbinding te komen met wat er binnen in haar zich af speelde.

Ze kwam tot de conclusie dat ze het eigenlijk heel lastig vind om niets te doen. Als ze stil op de bank zit, kijkt ze vaak tv, als ze gaat wandelen, nam ze vaak een fototoestel mee, helemaal niets, dat vond ze wel lastig. En toch merkte ze ook bij zichzelf dat er iets in haar was dat zo verlangde naar rust, even niets te hoeven. En ze vond het heerlijk in de natuur, om zo tot rust te komen en niet langer van alles te moeten van zichzelf.

Herken jij dit? Dat je de neiging hebt om altijd iets te moeten doen van jezelf, om maar steeds bezig te zijn en achter elkaar door te rennen. Wanneer je interesse hebt in wandel coaching dan kun je hierover altijd contact met me opnemen, dan wandel ik graag met je mee, om zo tot rust te komen in de natuur!