Toen ik voor de eerste keer het seminar je kleine meisje liefdevol omarmen gaf, gaven de woorden let it go and let God mij rust.
Wauw, wat was het gaaf om het seminar je kleine meisje omarmen te geven. Ja, het was zo mooi om te mogen doen, ik word daar zo blij van. Iets vertellen over mijn eigen verhaal, over mijn eigen onzekerheid, me niet goed genoeg voelen en dan de herkenning te zien bij de ander. En door die herkenning ook een stukje erkenning en daardoor rust te zien. Maar vooral ook om te zien hoe Jezus de ander aanraakt en Hij bij haar is in haar helingsproces. Dat maakt me dankbaar om van dichtbij mee te mogen maken.
De week voorafgaand aan het seminar merkte ik toen het steeds dichterbij kwam dat ik het best spannend vond. Ik dacht regelmatig ‘is dit nu wel het juiste moment?’ moet ik het niet na de vakantie doen? Ik had drie aanmeldingen voor het seminar. En ineens keek ik naar de namen van de deelnemers en zag ik dat de beginletters van de namen begonnen met M A M. Wauw, dat was voor mij echt een Knipoog van Boven. Een bemoediging dat ik het mocht gaan doen. Als een moeder zijn voor je kleine meisje, MAM zijn voor je kleine meisje daar gaat het seminar over.
Maar goed, gaande weg kwamen er afmeldingen en nieuwe aanmeldingen en dacht ik, had ik het wel goed geïnterpreteerd? Of mocht ik het toch op een ander moment gaan doen? Het seminar gaat over je kleine meisje omarmen en je onzekerheid er laten zijn. In voorbereiding op dit seminar merkte ik dat ik zelf ook weer vaak onzeker was en aan mezelf ging twijfelen. Daarom vond ik die Knipoog ook zo fijn.
Op de dag zelf kreeg ik helaas ook een afmelding, waardoor er nog twee deelnemers over bleven. Ik merkte dat ik het jammer vond en ik ging weer twijfelen of ik het door moest laten gaan. Ik ging bidden en ineens keek ik weer naar de voornamen van de deelnemers en nu zag ik de letters JA. Dat was voor mij het antwoord: JA. Ja, ik mocht op die dag het seminar gaan geven. Weer zo’n prachtige bemoediging van Papa om het te gaan doen.
Wat me naast de Knipogen van Papa ook hielp was de gedachten, let it go and let God. Ja, ik mocht loslaten hoe het seminar zou gaan en hoeveel deelnemers er zouden zijn. Ik mocht me door de Heilige Geest laten leiden en Papa weet wat Hij doet. Deze gedachten van let it go and let God hielpen me om los te laten en het op me af te laten komen en er van te genieten.
Uiteindelijk nadat we tien minuten hadden gewacht bleef er een deelnemer over. Nu was ik niet teleurgesteld, maar mijn gedachten waren ‘het is goed zo, het heeft zo moeten zijn.’ Juist doordat ik maar een deelnemer was heb ik extra tijd aan haar kunnen geven en ik vond het zo mooi om te zien hoe Jezus haar aanraakte. Hoe Jezus haar hielp om liefdevol te zijn naar zichzelf en voorzichtig contact liet maken met haar kleine meisje.
Let it go and let God. Ik heb echt mogen ervaren dat wanneer ik de controle loslaat en me laat leiden door Papa, dan gebeuren er echt de mooiste dingen. Hij weet precies wat Hij doet!
Lukt het jou om deze woorden toe te passen? Let it go and let God. Of vind je dat moeilijk en verlang je er wel naar, maar weet je niet goed hoe? Dan ontmoet ik jou graag!
