Houdt jij van dansen? Wat roept ‘dans van genade’ bij jou op? In deze blog lees je wat voor mij een dans van genade betekent.
Deze maand gaat onze jongste dame gestart met dansles. Ze heeft er zoveel zin in. Als het aan haar ligt kan ze de hele dag wel dansen. Ik geniet daar echt van. En regelmatig dansen we ook samen. Heerlijk, lekker bewegen op muziek. Lekker in je lijf zijn, waardoor spanning minder wordt.
Vlak na een coachgesprek die ik had met een waardevolle vrouw kreeg ik een voicemail berichtje van de dansschool voor onze dochter waar ik die week een mailtje naar had gestuurd voor een proefles. Wel bijzonder, omdat we het tijdens het coachgesprek het ook over dansen hadden en ze er voor gekozen had om iets los te laten waarin ze er voor anderen was en er voor koos om zichzelf iets te gunnen.
liefdevol en genadig zijn
Tijdens het gesprek ging het ook over het donkere, zware niet willen voelen. Het oordeel niet willen horen, terwijl het er wel is. Mooi om te zien hoe het haar lucht gaf om eerlijk te laten zijn wat er is, er niet langer bij weg te gaan, maar het er te laten zijn. Datgene wat je niet wilt voelen welkom te heten. Ze ontdekte wat ze allemaal ging doen om maar vooral niet bij dat nare gevoel te zijn.
Datgene wat je niet wilt voelen welkom te heten. Is dat makkelijk? Nee, zeker niet. Maar wel helend en goed. Afgelopen tijd merkte ik in mijn eigen traject ook dat er veel delen van mezelf waren die er niet mochten zijn, waar ik niet trots op was, maar doordat ik ze wegduwde juist alleen maar groter werden. En daar zit ik nog steeds volop in. Mooi om juist ook nu al naast een ander te mogen staan, waar ik zelf ook nog mee loop te stoeien, daarin liefdevol en genadig aanwezig te zijn. En te beseffen dat ik daarin ook liefdevol en genadig naar mezelf mag zijn.
vulkanen van genade en dansend water
Een tijdje terug las ik in het boek van stromen van water van Sharon Garlough Brown het volgende:
‘Zie uit naar vulkanen van genade, trouwe maar onvoorstelbare uitbarstingen die weigeren zich in toom te laten houden of zich te laten beteugelen. Wacht. Zie uit. Hoop. Bid. Geniet van de schok en de verwondering bij het zien van de explosieve kracht van dansend water dat zich door geen diepte of duisternis laat tegenhouden.’
Toen ik dit las moest ik direct denken aan die waardevolle vrouw met wie ik het coachgesprek had. Vooral vanwege de vulkanen en het dansende water. Ze deelde eerder al met me dat ze van binnen soms een vulkaan voelde, die bijna op ontploffen stond. En nadat ze tijdens een van de sessies met aandacht bij die interne vulkaan kon zijn ervaarde ze opluchting, ontlading en rust.
Ja, vulkanen van genade en de kracht van dansend water sprongen er voor mij uit. Juist omdat het in dit gesprek ging over oordeel en een diep zwaar gevoel wat ze voelde, maar niet wilde voelen. Maar ook verontwaardiging en boosheid die ze van zichzelf niet mocht voelen, die ze onderdrukte. En het oordeel dat ze naar zichzelf had, maar waar ze ook niet bij wilde zijn. Ik deelde deze woorden met haar en ik merkte dat het mezelf ook raakte. Zo mooi hoe Papa alles leidt en juist deze woorden zo passend voor haar waren op dat moment.
En met dat ik over dansen nadacht, moest ik denken aan een ondernemers dag, waar ik een paar jaar geleden was. Ik kreeg voor mijn bedrijf een beeld van dansende vrouwen en dansende kleine meisjes. Tijdens diezelfde ondernemers dag danste ik voor een groep vrij onbekende vrouwen op het lied vrijheid. De zin ‘dans zonder last op je schouder, daar is genade voor jou!’ sprong en springt er voor nu nog mij uit. Genade. Voor jou, voor mij, voor ons allemaal.
dans van genade
Ik moest ineens denken aan een dans van genade. Wat hebben we vaak oordeel naar onszelf, wijzen we onszelf af, willen we niet voelen wat er wel is. Hoe zou het zijn als we wat vaker de dans van genade gaan dansen? Samen met Papa, Jezus en de Heilige Geest.
En nee door die dans maken we de zware, moeilijke dingen niet weg. Maar leren we juist om genadig te zijn over alles wat er bij ons is. Het oordeel, het zware, het venijnige, het moedeloze, het onzekere, het goed willen doen. Maar hierdoor komt er ook ruimte voor het blije, onbevangene, spontane en het enthousiaste in ons.
dans je mee?
Dans jij mee met de dans van genade? Ook al voel jij die genade naar jezelf nog niet? Als jij in beweging komt en gaat dansen met Papa, Jezus en de Heilige Geest, weet ik zeker dat er iets moois gaat gebeuren. Stapje voor stapje. Danspasje voor danspasje. Dans je mee?
Of ben je het dansen verleerd? Verlang je er wel naar om weer te gaan dansen, om niet alleen het zware, maar ook het luchtige in het leven te voelen? Verlang jij er naar om de dans van genade (weer) te kunnen dansen? Jezelf minder te veroordelen en meer genadig te zijn naar jezelf? Dan ben je van harte welkom bij mij in de praktijk of tijdens de themalunch kwetsbaar en krachtig op vrijdag 28 november 2025.
