falen omarmen

Omarmen. Mijn woord voor 2020. In januari van dit jaar kon je hierover blogs lezen. Omarmen. Wat moet ik daar nu op dit moment mee? Een ander omarmen zit er voorlopig niet in. Gelukkig mag ik mijn man en kinderen nog wel knuffelen en omarmen, maar verder niet. Het blijft gek en onwennig om die 1,5 meter afstand te houden, ook al was ik voor die tijd ook niet heel erg knuffelig. Fysiek omarmen zit er voorlopig niet in. Toch heb ik in de afgelopen periode wel veel geleerd over omarmen. Juist op momenten dat het niet ging zoals ik hoopte, op de momenten dat ik me voelde falen. Dat falen voelde niet fijn en wilde ik eigenlijk ook het liefst niet voelen, maar als ik er aan toe gaf, en het gevoel toeliet, het omarmde, dan kwam er rust.

Een van die faalmomenten was het moment dat ik hoorde dat ik een onvoldoende had voor mijn eerste praktijkdag in januari dit jaar. Wat was dat balen en wat voelde ik mij falen. Ik had het niet zien aankomen. De dag ervoor las ik veel bemoedigende Bijbelteksten, dit gaf me zelfvertrouwen en rust. Ik had er alle vertrouwen in dat ik het zou halen omdat Jezus bij me was en me rust en kracht gaf. Ook las ik de ochtend zelf nog ‘houd vol’. Ik weet nog dat ik op dat moment dacht ‘houd vol?’ Hoezo? Ik ga het toch gewoon halen? Maar blijkbaar toch niet. En wat baalde ik die dag en wat kreeg ik weer last van kritische stemmen door die onvoldoende, maar wat hebben de woorden ‘houd vol’ me tegelijk ook bemoedigt. De dag na de praktijkdag las ik de betreffende woorden nog eens goed en nu pas drongen ze echt tot me door. Er stond namelijk niet dat ik het zou gaan halen, er stond dat Jezus bij me was. Wat kun je dingen soms verkeerd lezen en snel invullen dat het binnen jouw straatje past. God zegt namelijk niet dat lastige dingen ineens weg zijn of opgelost worden als je je laat vullen met Zijn woorden, maar Hij belooft wel dat Hij altijd bij je is.

Nu weer terug naar dat moment dat ik te horen kreeg van die onvoldoende, ik baalde echt enorm. Toch wist ik wel dat het terecht was, ik had niet laten zien wat ik wel in me heb. Ik liet mijn baal gevoel er zijn en omarmde mijn gevoel van falen. En tegelijkertijd kwam daar ook die gedachten ‘maar ik weet dat ik het wel in me heb, dus ik ga er voor!’ Niet in eigen kracht, maar in Gods kracht en op de momenten dat ik bezig ging met de herkansing hielpen de woorden ‘houd vol’ me echt om door te gaan, maar niet nadat ik echt eerst flink had gebaald. Ik heb namelijk nog wel eens de neiging om het baal en faalgevoel weg te stoppen, maar dat had ik deze keer niet gedaan. En doordat ik het gevoel er liet zijn en het omarmde, lukte het me sneller om er weer voor te gaan.

De woorden ‘houd vol’ bemoedigen me steeds weer opnieuw op de momenten dat ik me weer voel falen. Dat Jezus dan tegen me zegt ‘Ik ben juist nu, juist hier bij jou! Kom maar bij Mij, in en met jouw falen! Laat het er zijn, omarm het mij en breng het bij Mij. Juist op die momenten wil Ik bij je zíjn en geef Ik jouw nieuwe moed!

Vandaag gaan de kinderen weer gedeeltelijk naar school en gaan we weer een nieuwe fase in, in de coronacrisis, dingen worden weer langzaamaan opgestart. Hoe is dit voor jou? Hoe heb jij de afgelopen periode ervaren? Toch zal het wel anders zijn als voor die tijd. En als je nog steeds een moeilijke tijd meemaakt, dan wil ik jou bemoedigen: ‘houd vol. Jezus is bij jou, altijd! Als jij je voelt falen of het niet meer overziet, Hij is bij jou en overziet het wel! Laat je maar door Hem omarmen. Je mag je éigen kleinheid en falen omarmen, maar je vooral door Zijn liefde laten verwarmen!