Ben jij iemand die snel tevreden of juist perfectionistisch is? Moeten de dingen die je doet wel goed? Is wauw voor jou pas goed genoeg?
Vandaag kun je mijn verhaal lezen over het kopen van het naambordje van Waardevol en Uniek.
Eindelijk, het naambordje van Waardevol en Uniek was binnen. Het had namelijk langer geduurd dan ik had gehoopt. Nieuwsgierig trok ik de kartonnen verpakking open. Maar toen ik het zag dacht ik, mwa, dit is niet helemaal wat ik er van verwacht had. Het viel me wat tegen, de kleuren waren een stuk lichter dan in mijn logo. Ik baalde er van en wist niet zo goed wat ik er mee moest. Nou ja, eigenlijk wist ik het wel, ik wilde een andere, want ik was niet tevreden. Tegelijkertijd merkte ik ook bij mezelf dat er iets in mij was dat vond dat ik niet zo overdreven moest reageren en genoegen moest nemen met wat er was.
Ondanks die kritische stem had ik toch direct een mailtje gestuurd dat de kwaliteit van de kleuren me wat tegenvielen en wat ze voor mij zouden kunnen betekenen. Ik merkte dat ik tijdens het typen van dit mailtje nog steeds last had van dat kritische stemmetje ‘wat ben je toch een zeur, dit kan toch ook prima, het hoeft toch niet altijd perfect?’ Ook merkte ik bij mezelf trouwens dat ik in dit mailtje ook direct zette ‘als ik nog iets kan doen om het beter aan te leveren, dan hoor ik het graag’. Ik ging namelijk een beetje aan mezelf twijfelen of ik het wel goed aangeleverd. Gelukkig kreeg ik al vrij snel een mailtje terug, met daarin de reactie ‘wat vervelend dat u niet tevreden bent, we gaan het opnieuw doen en het product wordt zo snel mogelijk naar u toegestuurd’.
Heel eerlijk, een aantal jaren terug had ik dat mailtje niet durven sturen, omdat ik me dan snel een zeur voelde en te veel luisterde naar die kritische stem in mij. Nu ben ik blij dat ik het mailtje wel heb verstuurd. Op moment dat ik dit tweede pakketje openmaakte dacht ik, wauw, zo had ik het in mijn hoofd. Zo komt het logo veel mooier en beter uit de verf! Ik merkte dat ik er echt blij van werd.
In plaats van oordeel te hebben op het perfectionistische in mij, was ik nu dankbaar voor dit talent dat ik kritisch ben en graag wil gaan voor een mooi resultaat. Hoe kijk jij naar datgene in jou dat perfectionistisch is? Door het perfectionistische in mij werd het een ‘wauw’ moment en niet een mwah is wel oke.
Wat zou jij gedaan hebben? Zou jij die mail hebben verstuurd? Herken jij dit trouwens dat wanneer je iets doet wat je niet zo vaak doet dat je dan last hebt van een kritische stem in jou? Of heb je de neiging om aan jezelf te twijfelen en snel te denken dat iets aan jou ligt?
En verlang je er naar om je minder te laten leiden door de kritische stem in jou?
Het perfectionistisch in mij heeft me geholpen om die mail te versturen en om voor een goede kwaliteit te gaan en voor mezelf op te komen. Nooit gedacht dat ik dankbaar zou zijn voor het perfectionistische in mij, want meestal was daar ook die kritische stem in mij die vond dat ik niet zo perfectionistisch moest zijn. Goed was ook goed genoeg. En ja, dat is soms ook zo. Maar soms kun je er ook voor kiezen dat goed niet goed genoeg is en dat je wilt gaan voor wauw, in plaats van mwah het is wel ok.
