Het thema van de laatste workshop draag je kroon die ik heb gegeven ging over in je pijn en met je vragen je kroon dragen.
Wat was het bijzonder om te ervaren hoe juist het thema je kroon dragen in je pijn en met je vragen ook weer een thema voor mezelf was. De maand februari was en is voor mij geen makkelijke maand. Het is dit jaar precies zeven jaar geleden dat we afscheid hebben moeten nemen van ons zoontje Noah na een zwangerschap van 17 weken. Samen als gezin hebben we hier bij stil gestaan. Op de dag dat ik 7 jaar geleden van Noah was bevallen, staken we 5 kaarsjes aan, omdat we van 5 kinderen afscheid hebben moeten nemen tijdens de zwangerschap. En we luisterden naar het lied van Sela Ik zal er zijn en lazen in de Bijbel uit psalm 139. Vooral vers 13 sprong er voor mij uit.
U hebt me al gezien toen ik in het geheim gemaakt werd. Ik merkte dat het me goed deed om het lied te luisteren en te lezen uit psalm 139, juist op zo’n dag. Als ik terugdenk aan de momenten waarop ik mijn kinderen heb moeten loslaten, dan raakt het me. Al weet ik ook dat juist toen, maar ook op de dag dat we hen herdachten Papa bij ons was en is. En daar wil ik jou ook mee bemoedigen:
God is bij jou! Juist in jouw verdriet en pijn wil Hij dicht bij jou zijn.
Maar nu weer terug naar de workshop je kroon dragen. Een paar dagen voorafgaand aan de workshop merkte ik dat ik te veel van mezelf had gevraagd. Ik was over mijn grens gegaan en voelde me overprikkeld en depressief. Ik merkte dat ik het lastig vond om dit van mezelf te accepteren. In plaats van liefdevol te zijn naar mezelf, veroordeelde ik mezelf juist en vond ik er van alles van dat er die dag niets uit mijn handen kwam en niets me lukte. Niets doen stond voor mij weer even voor niets waard zijn. En deze deprimerende gevoelens mochten er niet zijn.
Die avond laat, nadat ineens het kwartje weer viel, dat mezelf veroordelen niet heel helpend is, maar mijn deprimerende gevoelens eerder meer dan minder worden, ervaarde ik weer rust.
Ik realiseerde me weer dat het zo belangrijk is om liefdevol te laten zijn wat er is. Je pijn en je onzekere of zelfs deprimerende gevoelens er te laten zijn, ook al voelen ze niet fijn. Er niet langer tegen te vechten of het te veroordelen, maar het er te laten zijn.
Naast die inzichten over je pijn, je gevoelens van minderwaardigheid, je gebrokenheid er laten zijn kreeg ik ook een bemoediging. Ik weet niet waarom, maar in de week voorafgaand aan de workshop kreeg ik ineens het idee om mijn dagboekjes van de afgelopen jaren door te bladeren. Op zoek naar bemoedigende beelden. En die vond ik. Wauw, ben er nog stil van. Zo mooi hoe Papa me weer liet zien hoeveel Hij van me houdt en hoe waardevol ik ben, maar ik ook mijn kroon mag dragen. Ik las een prachtig beeld uit 2018, waarin het ook al ging over mijn kroon dragen.
Wil jij leren hoe jij jouw kroon kunt dragen? Geef je dan op voor het online seminar je kroon dragen op donderdagochtend 22 maart 2024. Ik zie er naar uit om jou dan te ontmoeten!
