Deze week is het de week van het gebed. Gebed. Je handen vouwen om te bidden. Of juist openen en alles wat je bezighoudt in vertrouwen overgeven in de handen van onze trouwe God. En de dingen op Zijn tijd te laten gebeuren.
Nu aan het begin van het jaar 2019 ben ik vol plannen. Zoals je in een eerdere blog hebt kunnen lezen wil ik in september gaan starten met een coach opleiding. Ik heb al vaker op het punt gestaan om me in te schrijven voor zo’n opleiding, dus het kan best zijn dat het halverwege het jaar toch weer anders gaat. Op zo’n moment zal ik dat wel weer even lastig vinden, maar ook dan mag ik het ook weer loslaten en in Gods handen leggen.
Ik mag me vol vertrouwen aan Hem overgeven. Met lege handen naar Hem toe. Luisteren naar Hem en de dingen niet op mijn eigen manier doen, maar wat is dat moeilijk. Toch gebeuren er dan juist dingen die ik niet verwacht, maar soms nog mooier zijn dan ik had gehoopt. Zo was het ook met de plannen voor mijn coachopleiding. Ik had het voor dit jaar helemaal losgelaten om een coachopleiding te gaan volgen en wilde mij eerst focussen op het schrijven voor Waardevol en Uniek. En juist op dan heb ik een gesprek met mijn man en zegt hij tegen me dat hij het me gunt om die coachopleiding te gaan doen om nog meer te groeien in zelfvertrouwen en zelfacceptatie. Ook in het gesprek zelf zag ik dat echt niet aankomen. In eerste instantie wilde ik eigenlijk helemaal niet over mijn plannen praten, omdat ik dacht dat hij er niet achter zou staan, maar ook omdat ik zelf zo onzeker was. Maar wauw, wat was ik blij en dankbaar na afloop van dat gesprek. Ik wil er nu voor gaan om in september te gaan starten, maar dat kan ook anders lopen. Dat ik een opleiding ga doen, dat is nu wel zeker. En alleen al het vooruitzicht dat maakt me zo blij.
Vol vertrouwen dus dit nieuwe jaar beginnen. Vol met plannen. Het blijft dan steeds mijn uitdaging om dit biddend te doen en in vertrouwen mijn handen te leggen in de handen van Papa. Ik merk soms ook echt dat er minder zegen rust op dingen wanneer ik het allemaal zelf onder controle wil houden. Als ik loslaat en mijn plannen in Zijn handen leg, ervaar ik rust en kan ik er nog meer van genieten. Het helpt me ook om er op een meer ontspannen manier mee om te gaan, omdat het niet van mij afhangt. Dat geeft ook lucht en ruimte.
Hoe is dit voor jou? Welke plannen heb jij voor 2019? Lukt het jou om je plannen biddend in Vaders handen te leggen? Ik bid voor je dat je dat gaat lukken, omdat ik het je zo gun om vanuit rust met je plannen aan de slag te gaan. Omdat je Zijn waardevolle en unieke dochter bent en in afhankelijkheid van Hem pas echt kunt stralen op jouw plek!
4 reacties
Wat een mooi proces, dank je wel dat je dit zo kwetsbaar deelt.
Ik herken zeker wat je zegt dat er een groot verschil is of we onze eigen weg gaan of het in Zijn handen leggen en dat dan soms een verrassing op kan leveren.
Ik heb niet zoveel plannen maar ik heb wel heel sterk het idee dat Hij een plan heeft, voor mij de uitdaging me daar aan over te geven en te vertrouwen dat Hij me dan ook bekwaam zal maken.
Dank je wel Danielle.
Ik bid voor je dat je steeds opnieuw aan Zijn plan mag overgeven en dat je mag vertrouwen dat Hij je bekwaam maakt! Mooi zoals je dat schrijft.
Ja, ik ervaar het ook, dat dat het beste is om onze plannen over te geven in Zijn handen. Wat zou er immers anders van terecht komen? God leidt alles veel beter ook al is het soms anders dan wij in gedachten hadden.
Ja klopt helemaal Nelly. God leidt ons veel beter, al is het anders dan wij in gedachten hadden.