‘ahh, ik word echt even helemaal gek… de jongste vraagt continue aandacht “mama, mama, mama’ en dan de telefoon van mijn man, die ik voor mijn gevoel al voor de 20e keer vandaag is overgegaan en mijn oudste dochter hoor ik op zolder haar frustraties uiten, omdat het niet lukt met haar huiswerk. En zelf kon ik die dag om het minste of geringste in huilen uitbarsten.’
Soms waren er tijdens het thuis onderwijs van de kids, van die dagen, dan lukte het gewoon allemaal niet. Op zo’n dag verlangde ik zo naar rust, om even tijd voor mezelf te hebben. Maar juist op zo’n dag dat ik het nodig had, dan lukte het me niet om mezelf er toe te zetten om te gaan wandelen. Dan was het een drempel voor me om te gaan, ‘ze zien me lopen met dat gejank van me’ is dan een stem die zomaar weer de overhand krijgt. Ik wist dan wel dat het ook een signaal is dat ik te veel van mezelf had gevraagd, maar hoe het anders kon wist ik op zo’n moment even niet. Toch was ik die dag uiteindelijk wel gaan wandelen en nee, ik voelde me niet ineens veel rustiger, maar het had me wel goed gedaan.
Wat vond ik het fijn om juist op zo’n moment van iemand de vraag te horen, wat heb jij nu nodig? Waar heb jij behoefte aan? Waar verlang jij naar? Heb jij aangegeven wat jouw behoeften zijn? Ik gaf hierop vrij snel en kort antwoord ‘nee’. Nee, ik had al een tijdje mijn verlangen niet duidelijk geuit. Ik dacht dat de ander, in dit geval mijn man, wel aan me zag dat ik behoefte had aan rust, maar ik gaf het zelf niet duidelijk aan en kwam ook niet met een voorstel hoe ik die rust voor mezelf kon creëren. Wat was dat weer een eye opener. Ja, ik weet dat het belangrijk is om duidelijk aan te geven wat mijn verlangens zijn, maar soms lukt dat gewoon even niet.
Toch merkte ik door die vraag, dat ik weer meer in verbinding kwam met mezelf en weer duidelijk kreeg waar ik behoefte aan had. Ik verlangde naar rust in huis, door even een half uurtje echt helemaal alleen thuis te zijn. Ja wandelen vond en vind ik ook heerlijk, en in de natuur kan ik ook echt tot rust komen. Maar deze keer merkte ik dat ik er behoefte aan had om een half uur alleen thuis te zijn, zonder iemand anders in huis. En daarom deed ik een voorstel dat op de dagen dat mijn man thuiswerkte, hij dan een half uur tussen de middag met de meiden naar buiten ging en daarvoor samen met ze ging lunchen. Als zij dan aan het lunchen waren, wandelde ik een half uurtje en daarna had ik dus een half uurtje helemaal het huis voor mezelf. Zo fijn, dat hij daar in mee ging. En dat ik zelf weer duidelijk kreeg wat mijn behoefte was. Het hielp mij echt om het specifiek te maken. Niet alleen maar te roepen, ik verlang zo naar rust. Maar concreet te benoemen, wat mij helpt om tot rust te komen.
Waar heb jij op moment behoefte aan? En hoe kun jij dat voor jezelf creëren? Welke eerste stap zou jij daar in kunnen zetten?
Vind je het lastig om na te gaan wat precies jouw verlangens zijn of vind je het lastig om aan te geven bij de ander wat jouw verlangens zijn? Denk je al snel, daar zit de ander toch niet op te wachten. Dan wil ik je graag uitnodigen voor een gratis (online) kennismakingsgesprek om te kijken wat ik hierin voor jou kunnen betekenen. Zodat het jou meer inzicht geeft en je meer duidelijk krijgt wat jouw verlangens zijn. Jij bent waardevol, je bent belangrijk en ook jij mag aangeven wat jou verlangens zijn en daar meer voor gaan staan door ze te uiten.
2 reacties
Inderdaad wel goed om je specifieker bewust te zijn….iets om over na te denken voor mij.
Dank je wel.
Wat fijn dat deze blog je heeft geholpen om er over na te gaan denken. Het is niet altijd makkelijk om zo specifiek te zijn, maar wel helpend voor jezelf en je omgeving