Uiting geven aan je overgave kun je doen door knielen. Wanneer ik kniel tijdens stille tijd merk ik verschil met als ik het niet doe.
Knielen
Knielen. Op je knieën gaan. Jezelf overgeven in aanbidding, je op Hem richten. Dat doet iets met je. Dit heb ik zelf ook weer ervaren in de afgelopen periode. En nee, dat is niet elke keer zo. Toch merk ik dat wanneer ik kniel dit me helpt om meer los te laten en me echt over te geven en me op Hem te richten. Een van die momenten dat ik tijdens mijn stille tijd knielde, luisterde ik naar de volgende liederen: Jezus alles geef ik U, houd vol, morgen dans je weer en lopen op het water. Het eerste lied zocht ik zelf op en de andere liederen werden automatisch afgespeeld, maar pasten zo mooi op dat moment. Het misschien geen aanbiddingsliederen, maar ik werd er wel door bemoedigt.
Ja, er gaat zo’n rust van uit om neer te knielen aan Jezus voeten en te luisteren naar liederen en me door Hem te laten aanraken en bemoedigen.
Maar knielen aan Jezus voeten is niet altijd alleen maar bemoedigend, soms kan het ook confronterend zijn. Wanneer ik besef dat ik weer iets mag loslaten, of iets gedaan heb waar ik niet trots op ben. Dat voelt niet fijn, maar is wel goed. Het brengt heling en genezing, juist op die plekken waar je misschien niet wilt zijn of bij weg wil rennen.
Overgave
Mijn woord voor 2025 is overgave. Maar ook in 2024 kwam het woord al een aantal keren voorbij. Met sinterklaas kreeg ik als surprise een knielbankje dat mijn man voor mij had gemaakt. Maar ik had er nog niet heel veel gebruik van gemaakt. Tot die ene keer tijdens mijn stille tijd in december en op dat moment kreeg ik een naam door van iemand waar ik contact mee mocht opnemen.
Ik moest in die periode al een paar keer aan haar denken, maar dacht al vrij snel, maar ik ken haar niet, mag ik dat echt gaan doen? En waar moet ik het dan over gaan hebben? Mensen vragen voor de serie je kroon dragen vond ik niet zo spannend, want dan had ik een gerichte vraag, maar nu zomaar vanuit het niets zonder een concrete vraag contact met iemand opnemen?
Een ander moment in 2024 was tijdens een ondernemers dag voor christelijke vrouwen. In een moment van stilte mocht je iets op een steen schrijven en wat schreef ik op de steen? Het woord overgave. Die steen zie je overigens op de foto. Diezelfde middag deelde ik daar iets over voor de groep en stond ik met mijn armen wijd open, ook als een teken van overgave.
Nu weer terug naar dat moment dat ik een naam doorkreeg tijdens mijn stille tijd en ik neerknielde. Uiteindelijk heb ik toch contact met haar opgenomen en heb ik haar online gesproken. Het was een mooi gesprek. Zo bijzonder om tijdens dat gesprek iets te mogen delen over mijn eigen woestijnperiodes, de periodes waarin ik afscheid heb genomen van onze kinderen tijdens de zwangerschap. En te luisteren naar haar verhaal rondom haar miskramen.
Knielen in de woestijn
In de afgelopen tijd ging ik zelf ook weer diep in mijn persoonlijke proces en wat vind ik het dan soms moeilijk om me daar echt aan over te geven. Niet weg te rennen voor de pijn, het gemis, maar me er aan over te geven en er te laten zijn. In onze diep pijn, in onze kwetsbaarheid mogen we beseffen dat Jezus juist daar dichtbij ons wil zijn. Mogen we ons overgeven aan Hem de grote Geneesheer. En dat is iets dat we steeds opnieuw mogen doen.
Verlang jij er ook naar te groeien in overgave? Te knielen in de woestijn? Niet langer weg te rennen bij je pijn, maar in je kwetsbaarheid dichtbij Jezus te zijn? Dan nodig ik jou graag uit voor de themadag knielen in de woestijn op vrijdag 7 maart! Je kunt je opgeven door een mailtje te sturen naar johanneke@waardevolenuniek.nl
Ik zie er naar om samen in de woestijn te zijn en samen te knielen en ons over te geven aan onze Maker.
