kom te voorschijn, je mag er zijn

‘De vijand weet dat als hij ons zover kan krijgen dat we onszelf verstoppen – ons ware zelf, zoals God ons gemaakt heeft – we als gevolg daarvan ook het zicht verliezen op onze identiteit in God als Zijn beelddragers. Vervolgens, doordat we minder over onszelf zijn gaan denken deinzen we terug en durven we niet te leven in de bestemming die God voor ons  geschapen heeft.(…) Ons gedrag voldoet niet aan Gods principes, maar dat verkeerde gedrag verandert niets aan onze waarde, aan hoe kostbaar we zijn.’

Bemoedigende en indringende woorden van Christine Cain in haar boek Vrij van schaamte. We zijn beelddragers van God, maar de satan wil ons laten geloven dat we niets voorstellen en niets waard zijn, dat we waardeloos zijn.
Als je je waardeloos voelt dan kom je niet tot je recht en kun je niet diegene worden zoals God jou heeft bedoeld.

Hoe is dit voor jou? Voel jij je wel eens waardeloos? Durf jij in jouw bestemming te leven? 

Ik moet eerlijk zeggen dat dit bij mij heel wisselend is. De ene dag lukt het me om dicht bij God te leven. Dat zijn vaak de dagen dat ik me er bewust van ben, dat de dingen niet lukken in eigen kracht en ik veel bid. Vaak begin ik de dag dan al biddend, omdat ik die dag iets ga doen dat ik spannend vind.

Maar er zijn ook dagen dat het me niet lukt om te bidden, dan voel ik me moe en komt er niet zoveel uit me. Juist dan in mijn zwakte weet de tegenstander op me in te spelen en krijgen negatieve gedachte weer de overhand: ‘wie zit er nou op mij te wachten? Voor wie kan ik iets betekenen?’ Of dan ga ik te veel piekeren en wil ik alles zelf onder controle houden en lukt het me niet om op God te vertrouwen. Dan verstop ik mijzelf, omdat ik me zo onzeker voel. Ik voel me dan zeker geen beelddrager. Ik schaam me dan voor wie ik ben. Ik wil zo graag wel leren loslaten en wel vertrouwen en door Gods ogen naar mezelf en de ander kijken.

Dan lees ik in Vrij van schaamte: ‘onze schaamte maakt dat we ons verbergen voor God en voor elkaar, in plaats van naar God toe te rennen om Hem met onze schuld te laten afrekenen. Schuldgevoel moedigt ons aan om verantwoordelijkheid te nemen voor verkeerde daden en naar God toe te vluchten en te zeggen: Vergeef me Heer.’

Ja juist op zo’n dag dat het me allemaal niet lukt mag ik naar God toe gaan. Hem vragen om vergeving dat ik weer geloofde in de leugens van Satan en niet in Zijn waarheid. Vergeving vragen om dat ik me weer zoveel zorgen maakte en de dingen zelf onder controle wilde houden. Vergeving vragen omdat ik Hem te weinig vertrouwde.

Kom te voorschijn 
je mag er zijn.
Belijd je schuld 
God heeft geduld.
Ga naar Hem 
luister naar Zijn stem.

Hij wil je snoeien 
dat doet pijn,
maar juist dan mag je groeien,
wil Hij dicht bij je zijn.
Zodat je uiteindelijk mag bloeien.

Hij geeft vergeving.
Zorgt voor heling.
Zodat je mag komen 
tot jouw bestemming.

God roept je om tevoorschijn te komen uit je schuilplaats en binnen te stappen in Zijn genade, Zijn onvoorwaardelijke aanvaarding.

Je bent Zijn geliefd kind.
Besef maar steeds meer 
dat Hij jou waardevol vindt.