Heb jij nu te maken met hoge golven? Het kan helpend zijn om juist dan te beseffen dat je samen sterker staat bij hoge golven.
Wat was het genieten toen we afgelopen zomer een dagje met onze oudste dochter naar het strand gingen. Eenmaal op het strand zag ik dat er hoge golven waren. Met ons drieën renden we de zee in. Wat hadden we een lol om die hoge golven. Ik kon amper blijven staan als er weer een hoge golf aankwam. Ik hield me daarom vast aan manlief om zo niet helemaal om te vallen. Of mijn dochter en ik hielden ons aan elkaar vast.
En terwijl ik s middags op het strand naar de zee met de hoge golven keek moest ik denken aan dat er in je leven soms ook hoge golven kunnen zijn. En dan is het echt niet om te lachen. Dan kunnen de golven je overspoelen en voel je geen vaste grond meer onder je voeten.
Wat ik deed bij die hoge golven, me vastgrijpen aan mijn man, zo mag jij in die hoge golven je vastgrijpen aan je hemelse Vader.
Zijn de golven dan ineens weg? Nee, de golven waren niet ineens weg, maar ik ging niet meer koppie onder. En ook besefte ik doordat je elkaar vasthoudt, je samen sterker staat wanneer er hoge golven zijn.
Op een gegeven moment dacht ik dat ik wel alleen kon blijven staan in de hoge golven. Dat heb ik geweten. Ineens was de golf wel heel dichtbij en hij kwam echt met zo’n kracht boven op mijn hoofd terecht, waardoor ik met een klap op de grond werd gesmeten. Ik schaafde mijn knieën en mijn zonnebril lag op de bodem en hebben we niet meer terug gevonden. Ik liep de zee uit naar het strand, want ineens vond ik de golven toch niet meer zo leuk. Het leek gelukkig mee te vallen met de pijn, al baalde ik wel van mijn zonnebril, het was namelijk een zonnebril op sterkte. Manlief en mijn dochter bleven nog even in de zee. Zelf zat ik op het strand bij te komen en mijn knieën waren toch pijnlijker dan ik vlak na die tijd voelde. Ik denk dat ik zo overdonderd was door de golf dat ik geen pijn voelde. Maar toen ik later rustig op het strand zat voelde ik de pijn wel.
En is dat ook niet zo als we in ons leven te maken hebben met golven die op ons afkomen, of ons overspoelen, waardoor we letterlijk op de grond terecht komen? We staan wel weer op, maar voelen de pijn niet direct. We zijn nog te veel overrompeld door wat er gebeurd is. Na een tijdje als we tot rust komen, dan voelen we de pijn van wat ons is overkomen pas echt.
Zit jij op zo’n punt in jouw leven dat jij je overspoelt voelt door de golven en weet je niet hoe nu verder? Of is datgene wat er is gebeurd al iets langer geleden, maar ga je nu pas de pijn voelen? Dan wil ik laten weten dat ik voor jou bidt, maar ook dat je van harte welkom bent bij mij in de praktijk om jouw verhaal over jouw golven te delen. Want samen, samen staan we sterker in de golven. Ik zie er naar uit om jou te ontmoeten!
Wil jij graag samen met andere vrouwen leren hoe jij met jouw pijn naar Jezus mag gaan, kom dan naar de workshop draag je kroon. Voor meer informatie of om je aan te melden kun je een mailtje sturen naar johanneke@waardevolenuniek.nl of je aanmelden via de website. Tijdens deze workshop bidden we samen en brengen we onze pijn, de golven die over ons heen sloegen, bij Jezus. Hij die in de storm en bij hoge golven dicht bij ons wil zijn.
Vorige week kwam er een boek uit geschreven door Jonathan Pellegrom, wat wel heel mooi past bij deze blog. Het gaat over hoe je God kunt vertrouwen in de stormen van je leven. In dit boek vertelt Jonathan hoe hij als tiener zijn vertrouwen in God verloor tijdens de zwaarste storm van zijn leven. En welk onverwacht avontuur hem uiteindelijk tot een leven in volledige afhankelijkheid van Hem bracht als zendeling. Jonathan neemt je mee in de vier lessen van vertrouwen, waarin je zal leren hoe je op God kunt leren vertrouwen in het dagelijkse leven. Klik hier voor meer informatie over het boek of om het boek te bestellen.
