unieke vrouw Annechien Willering

Vandaag staat Annechien Willering in de schijnwerpers, een krachtige en gevoelige vrouw. Als tekstschrijver onderstreept zij de kracht van pure verhalen. In eerste instantie is het enigszins onwennig voor Annechien om geïnterviewd te worden. ‘Ik ben het juist gewend om anderen het hemd van het lijf te vragen.’ 

‘Ik ben altijd op zoek naar verbinding, naar écht contact met mensen’, begint ze te vertellen. ‘Van een goed gesprek – waarin kwetsbaarheid en eerlijkheid er mogen zijn – word ik blij. Dat nekt me ook weleens, want dat kan nou eenmaal niet met iedereen en soms is het moment er ook niet naar.’

Grove grappen

Annechien is een gevoelsmens. ‘Dingen raken me snel, soms is dit een valkuil, maar ik zie het ook als kracht. Tegelijk houd ik ook van een stukje zelfspot. Ongeveer een jaar geleden heb ik te horen gekregen dat ik draagster ben van het BRCA2-gen, waardoor ik grote kans heb op borstkanker en een verhoogde kans op eierstokkanker. Onlangs heb ik daarom de eileiders laten verwijderen. Natuurlijk is zo’n diagnose in het begin best heftig, vooral omdat ik voor lastige keuzes sta. Het helpt mij om er grove grappen over te maken. Dat is mijn manier van relativeren. “Wil je een sigaretje?”, vroeg een buurvrouw aan mij. Ze zag mijn twijfel en zei nuchter: “Je krijgt waarschijnlijk toch al kanker.” Ik moest hier zo om lachen, dit soort grappen helpen me.

Annechien ween

‘Zo ben ik nu ook bezig met een column: “Annechien ween”’, vervolgt ze. ‘Mijn meisjesnaam is Weening en als kind werd ik “Annechien ween” of “Potsje mei triennen” (Fries voor: potje met tranen, red.) genoemd. En, je raadt het al, dan ging ik nog harder huilen. Nu heb ik het geaccepteerd. Als mensen er iets van vinden dan denk ik: dit ben ik. Ja, ik huil snel en ja, ik ben snel geraakt, maar is dit ook niet een kracht? Huilen is namelijk de taal van je hart.’

 ‘Sommige mensen vinden gevoel een slechte raadgever, dat vind ik zo’n onzin. Voor mij is het heel belangrijk om naar mijn gevoel en hart te luisteren. Twee jaar geleden ben ik daarom gestart met mijn eigen onderneming ”Anne schrijft – vanuit het hart.” In het begin nam ik alle opdrachten aan, maar nu maak ik bewustere keuzes. Vaak op basis van mijn gevoel. Ik doe nu echt datgene waar ik van geniet en nog iedere dag ben ik blij met de keuze om voor mezelf te beginnen.’

Anne schrijft

Als zelfstandig ondernemer schrijft Annechien voor diverse organisaties en ondernemers. ‘Ik schrijf artikelen voor magazines, brochures en social media. ‘Interviews afnemen is wat ik het liefst doe. Ik geniet ervan om een sprankeling in de ogen van de ander te zien. Dan maakt het niet uit wat die ander vertelt. Zo had ik laatst een interview met een visser. Met vissen heb ik niet zoveel, maar als zo’n man dan trots zijn kast met kunstaas laat zien, dan vind ik dat geweldig. Het is mooi om te zien dat iemand daar zo in opgaat.’

‘Ieder mens heeft iets te vertellen. Als interviewer heb ik het voorrecht dat ik alles mag vragen. Zo boeiend! Vaak ga ik met bepaalde verwachtingen het interview in, maar die komen nooit uit. Van te voren denk ik na over wat ik wil vragen, maar een gesprek neemt bijna altijd een andere wending. Dit maakt het verhaal vaak sterker. Ik vind het leuk om daarin in mee te gaan en tegelijk is het een kunst om niet te veel af te wijken en de lijn te bewaken. Soms twijfel ik na een gesprek of ik iets moois kan maken van een verhaal. Als ik dan bezig ga met uitwerken, ontdek ik toch nog echte pareltjes, doordat ik mijn hart volg.’

Rauw
Als schrijver is Annechien altijd op zoek naar verbinding met de persoon tegenover haar. ‘Ik wil iemand begrijpen en ik ben op zoek naar de rauwe randjes. Tegelijk besef ik dat  degene die ik interview hoogstwaarschijnlijk meer bezig is met ‘‘hoe kom ik over’’. Dat ervaar ik nu zelf eens aan den lijve. Wanneer ik een uitgewerkt interview naar de klant heb gestuurd, dan krijg ik het soms terug en zijn er allerlei nuances aangebracht. Het echte rauwe wordt eruit gehaald en de tekst wordt hierdoor ontkracht. Dat vind ik weleens jammer. Dit is altijd een spannend iets: ik vind het belangrijk dat een ander zich herkent in de tekst en tegelijk wil ik een sterk verhaal dat raakt. Dat is altijd mijn doel.’

Annechien, dank je wel voor het delen van jouw verhaal!