Vorige week ging mijn blog over: “Wat zijn belangrijke waarden voor jou?” Over deze vraag ging het tijdens een gesprek van mijn loopbaantraject. Op dit moment heb ik al meerdere gesprekken gevoerd. Het is zo mooi om bezig te zijn met het ontdekken wat belangrijke waarden voor je zijn. Ik vond het vooral in het begin van mijn loopbaantraject ook helemaal leuk om te dromen over de ideale baan en de toekomst. Nu merk ik dat hoe langer ik het traject volg, hoe lastiger ik het vind om antwoord te krijgen op de twee vragen:
Wat past nu echt bij mij? Waarin ben ik nu echt uniek?
Hoe is dit voor jou? Weet jij wat echt bij jou past en waarin jij uniek bent?
Als voorbereiding voor een van de gesprekken mocht ik een persoonlijkheidstest doen. Ik hoopte door de uitkomst van deze test meer zicht te krijgen op waarin ik uniek ben en wat voor soort functie goed bij mij zou passen. Voorafgaand aan dit gesprek was ik weer net zo zenuwachtig als voor het eerste gesprek. Bijna direct aan het begin kreeg ik het ‘rapport’ te zien. De meeste dingen waren eigenlijk wel heel herkenbaar. Bijvoorbeeld de uitkomst dat ik sensitief ben en dat mijn valkuil is dat ik mij door mijn gevoel laten leiden en daar soms in kan blijven steken. Dit blijft toch wel een uitdaging. Tegelijk heeft dit ook een hele mooie kant. Doordat ik dicht mijn gevoel kom, weet ik ook goed waar mijn passie ligt.
Maar wat is passie eigenlijk? En wat is jouw passie?
Op dit moment merk ik dat ik heel erg op zoek ben naar hoe ik mijn passie kan vertalen naar concreet werk of een concrete functie. Ik ben ook best wel bezig met de vraag: wat is Zijn plan voor mijn leven?En dan lees ik een artikel, van Reinier Sonnelveld op de facebookpagina van de EO, waarin hij schrijft:
“Volg niet je passie, je passie volgt jou”
Wauw, daar word ik wel weer door geïnspireerd. Niet zoeken, maar gewoon doen. Ga maar datgene doen waar je blij van wordt, wat je leuk vindt en waarmee je een ander kunt helpen.
Ik hoef niet te ver vooruit te kijken en helemaal uit te stippelen waar ik over 5 of over 10 jaar sta. Ik mag nu gewoon datgene doen, wat ik vandaag de dag doe.
Wat daarin voor mij ook belangrijk is, is om te beseffen: er is geen specifiek plan. Je hoeft niet te gaan zitten wachten tot dat uitgestippelde plan voorbijkomt. Je zult soms keuzes maken waarvan je later denkt: waarom heb ik dat gedaan of die keuze gemaakt? Dat geeft niet, je hebt er altijd weer van geleerd.
Dat geeft mij wel weer lucht, en het doet denken aan de uitkomst van mijn persoonlijkheidsprofiel. Er kwamen veel talenten naar voren, dus er zijn veel mogelijkheden wat betreft een nieuwe werkuitdaging. Ik ben heel benieuwd waar ik volgend jaar sta, maar ik vind het ook wel prima dat ik het nog niet weet.
Ik hoef mijn passie niet achterna te gaan – mijn passie volgt mij.
Heerlijk, dat scheelt mij heel wat denkwerk en geren.
Ook doet het me denken aan een gedicht dat ik schreef over passie.
Weet je wat ik zie?
Ik zie passie,
als je vertelt jouw verhaal
dan straal je helemaal.
Weet je wat ik zie?
Ik zie passie,
je mag zijn zoals je bent
en ontdekken jouw talent.
Weet je wat ik zie?
Ik zie passie
je hoeft er niet achteraan
je mag gewoon in je eigen kracht blijven staan.