laten zijn wat er is

Begin november ben ik als coach naar een Groundworkbasicweekend geweest. Dit was voor mij de eerste keer als coach.

De week voorafgaand aan het weekend merkte ik dat ik het spannend vond. Gedachten die in mij opkwamen waren ‘Ben ik wel goed genoeg als coach, kom ik niet te onzeker over? Kan ik de deelnemers wel goed genoeg helpen? Zijn de andere coaches niet veel beter?’

In die week heb ik veel gewandeld, heerlijk om de spanning er uit te wandelen. Maar wat me het meeste hielp was het besef en de vraag die ik mezelf stelde de dag voorafgaand aan de training, ‘mag ik onzeker zijn? mag ik geraakt worden?’ Er was iets in mij waarvan dat niet mocht, het kritische in mij wilde mij beschermen tegen een gevoel van onzekerheid en falen, en daarom ging datgene in mij van alles doen om niet te hoeven voelen.

Het hielp me om liefdevol te zijn naar dat kritische in mij, ik begrijp dat je me wilt beschermen tegen een gevoel van onzekerheid of voelen falen, maar dat is niet nodig. Het is niet erg om je onzeker te voelen, het is oké als dat gebeurd, daar ga ik dan voor zorgen. En zo voelde het kleine meisje in mij zich ook gezien, omdat ze hoorde dat haar onzekerheid er mocht zijn.

Doordat zowel het kritische in mij als mijn kleine meisje zich gezien voelde merkte ik dat er weer meer ruimte kwam en de onzekerheid minder werd.

Het lukte me nu weer om dankbaar en hoopvol te zijn. Dankbaar dat ik als coach mee mocht gaan en dat er na lange tijd dat het niet mogelijk was weer een Groundworkbasicweekend was met deelnemers. Maar naast dankbaar ook hoopvol. Ik was benieuwd welke mooie dingen Papa zou gaan doen. Jezus, mijn en onze Heelmeester. Ik mag liefdevol aanwezig zijn, maar helen kan ik niet. Ik mag het van Hem verwachten. Hij gaat met me mee. Hij geeft me rust, kracht, wijsheid en liefde om datgene te doen dat goed is voor de deelnemers, maar ook voor mezelf.

Dat nam niet weg dat de spanning helemaal weg was, nee maar het hielp dat die er mocht zijn. En ik nieuwsgierig en hoopvol mezelf kon afvragen: Hoe zal het gaan zo’n eerste keer? Perfect zal ik het nooit doen. En dat hoeft ook niet. Ik mag onderweg gaan samen met Jezus. En Hij loopt naast me en zegt You can do it! Yes, I can do it. Samen met Jezus in Zijn kracht.

Ook zei ik tegen mezelf ‘als ik me onzeker voel, dan mag dit er zijn en mag ik daar voor zorgen door er aandacht voor te hebben. Door even een momentje voor mezelf te nemen. Weer opnieuw verbinding te maken met mijn Maker en mezelf. Te zorgen voor datgene dat er is.’ En zo ging ik dankbaar en hoopvol naar de Basic training van Groundwork.

Verlang jij er ook naar om je niet meer te laten leiden door angst, door onzekerheid? Wil jij je niet meer laten leiden door het gevoel dat je niet goed genoeg bent? Neem dan contact met me op voor een kennismakingsgesprek om te kijken wat ik voor jou zou kunnen betekenen, want dat ben jij waard! Je bent waardevol, jij mag er zijn, met alles wat er bij jou is.