Huilen maakt je voorruit schoon

Het is vrijdagavond als ik op Facebook een filmpje voorbij zie komen van een ernstig ziek meisje dat vol overgave zingt ‘zal ik naadren voor Uw ogen.’ Ik laat mijn tranen gaan. Echt een kippenvel moment als ik dat kleine meisje zo hoor zingen. Wauw, zo’n prachtig getuigenis van zo’n mooie dame.

Naadren voor Uw ogen. Hoe zal het zijn geweest toen ons kleine ventje bij Jezus thuiskwam in Zijn armen en Zijn liefdevolle ogen zag? Hoe klein hij ook was, hij mocht bij Jezus thuiskomen. Op moment zijn er weer een aantal mensen in mijn omgeving zwanger. Als ze het aan mij willen vertellen merk ik dat ze het lastig vinden, maar ik ben wel blij dat ik het van hun zelf hoor. Bij de een schiet ik gelijk vol en kan mijn verdriet en haar blijdschap er allebei zijn. Bij een ander komt mijn verdriet op een later moment. Mijn verdriet om onze kleine kinderen die al bij Jezus zijn. Al is het al wat langer geleden, het gemis blijft en op zo’n moment als ik dat hoor, ben ik weer even verdrietig. Bij degene die het me vertelt is er blijdschap om dit nieuwe wonder dat onze hemelse Maker in haar aan het weven is. Als ik mijn verdriet en tranen er heb laten zijn, kan ik ook echt blij en dankbaar zijn voor het nieuwe leven. Het blijft zo bijzonder hoe God ieder van ons heeft geweven in de moederschoot. En Hij maakte geen foutjes, alleen maar prachtige, waardevolle kinderen.

Bijzonder dat ik op de dag dat ze het me vertelde ik net een mooie quote las over huilen. Huilen maakt je voorruit schoon. Daardoor krijg je weer uitzicht.

Ja, huilen maakt je schoon. Het is zo goed om te huilen en je verdriet er te laten zijn. Dan krijg je weer uitzicht. Uitzicht op een later moment dat ik al mijn kleine kinderen mag ontmoeten en ze in mijn armen mag sluiten. Wauw, wat zie ik daar naar uit. Maar wat kan ik nu ook al genieten van onze mooie meiden en van kleine baby’s. Hoe verdrietig het soms ook is.

En mooi om een dag later te lezen ‘Tranen zijn zo kostbaar, dan zit je in de kern van je bestaan. Tranen is het overgeven van je ziel. Tranen zijn je enige valuta die meegaan naar de eeuwigheid.’

En als ik dan nadenk over tranen, dan mag de parelketting die God van onze mooie tranen maakt ook niet ontbreken. Ik blijf het een mooi idee vinden dat God van onze tranen parels maakt! Bij Hem mag je komen zoals je bent, ook met al je tranen.

Wanneer heb jij je tranen laten gaan, en zo jouw voorruit schoon gemaakt? En je hart uitgestort bij je Maker?