Wat is jouw verhaal? Hoe ben jij geworden tot de persoon die jij nu bent?
Mooie vragen om over na te denken. Al moet ik eerlijk zeggen dat ik er soms ook even niet over na wil denken. Ja, de mooie dingen die ik heb meegemaakt daar wil ik wel over praten en over nadenken. Maar de pijnlijke en moeilijke momenten? Daar ga ik liever niet heen. Ik heb de neiging om daarvoor weg te lopen, of om dat deel van mij veilig achter een luikje te verstoppen en dat luikje niet meer open te doen.
Soms kun je er zomaar weer bij stilgezet worden, door een opmerking of houding van iemand. En nee, dan doet die ander je niet bewust pijn, maar wordt er in jouw iets aangeraakt vanuit jouw verleden. Al kun je op zo’n moment nog steeds de neiging hebben om dat te negeren en net doen alsof het er niet is. Toch komt er een moment waarvan je denkt, nu moet ik er wel echt iets mee. Op zo’n moment is het goed om liefdevol te zijn naar jezelf en te kijken, wat gebeurt er nu precies? Waarom word ik nu zo geraakt? Wat zegt dit over mij en over mijn verhaal? Wat is er gebeurd in het verleden waardoor dit mij nu zo raakt?
Brene Brown schrijft hierover in haar boek Sterker dan ooit:
‘Het is moedig om je eigen verhaal onder ogen te komen.’
Ja, er is moed voor nodig om je eigen verhaal onder ogen te komen. En nee, het is niet altijd makkelijk en leuk. Zelf merk ik op moment dat steeds meer puzzelstukjes van mijn verhaal op hun plek gaan vallen. De gesprekken die ik dan heb over mijn verleden en mijn gevoelens van pijn en eenzaamheid zijn niet fijn, toch merk ik ook door het eerlijk onder ogen te komen, dat het me helpt om mijn verhaal te omarmen. Te accepteren dat ik ben zoals ik ben en dat mijn verhaal is, zoals die is.
Mijn verhaal in het verleden kan ik niet meer veranderen, maar mijn verhaal voor de toekomst wel. Door liefdevol te zijn naar de delen in mij waar nog pijn is, en die delen bij Jezus te brengen en me door Hem te laten helen. Wanneer je doet alsof die pijn er niet is, dan kun je die delen in jou ook niet laten helen. Door jouw verhaal te omarmen, te accepteren dat je bent zoals je bent, hoe moeilijk dat ook is, zeker als er heftige dingen zijn gebeurd, is een begin van een helingsproces. Een begin samen met Jezus, waarbij Hij aan het werk gaat en Hij in jouw verhaal een belangrijke rol gaat spelen. Het verhaal dat je Maker heeft geschreven gaat dan weer worden zoals Hij het oorspronkelijk heeft bedoelt en je mag dan weer die persoon worden zoals Hij jou bedacht heeft.
Ik bid voor jou, dat je jouw verhaal leert omarmen en je door Jezus liefde laten verwarmen.
6 reacties
Mooi! Ik vind de boeken van B. Brown erg inspirerend. Maar je Blog doet me ook denken aan een boek van Henri Nouwen: kun je de beker drinken? Dat gaat ook over je leven aanvaarden met al wat erin is.
Dank je wel Anne. Het boek van Henri Nouwen is een boek die ik nog op mijn lijstje heb staan.
Wat een verdriet kan je soms hebben, en dan zo mooi elke keer weer een blog schrijven. Ik denk dat ik ook een stukje voor jou zal zijn om te helen.
Mij therapeute zei: ‘God wil daarom jouw innerlijk kind genezen. Hij ziet jou en roept jouw innerlijk kind om het in de armen te sluiten en te helen.’
Laat je omarmen voor God de Vader, lieve schat. Gun jezelf de tijd.
Liefs xx
Dank je wel Nelly! Wat mooi hoe je dat zegt, mijn kleine meisje laten omarmen door God de Vader.
Wat een wijs en waardevol verhaal! Dank voor het delen.
Dank je wel Coby.