Een tijdje terug toen ik onze jongste dochter naar school bracht gaf ze me heel veel knuffels. Wat als een heerlijke omhelzing begon, werd een vastklampen aan. Ze wilde niet meer loslaten. De juf kwam en zei ‘kom maar, dan mag je mama nu loslaten…’
Wat is het heerlijk om soms in gedachten bij de Vader op schoot te zitten. Om als het ware een knuffel van Hem te ontvangen, als Hij je omarmt. Dit kan dan niet lang genoeg. Daar waar het met een omarming begint, kan het zomaar vastklampen aan worden. Je wilt dat heerlijke veilige gevoel niet loslaten. Je wilt altijd heel dicht bij Hem op schoot zitten. ‘Heer, ik vind het zo spannend, of Heer ik kan dit niet’ kunnen we dan naar Hem uitroepen. Dan komt Jezus en pakt jouw hand en maakte ze los en zegt ‘Kom maar, dan mag je loslaten, en weer de wereld in gaan. Ik loop naast je! Ik ga met je mee. Als je Mij ziet, dan zie je de Vader. Ik zal jou omarmen, maar jou ook de ruimte geven om weer verder te komen. Ik begrijp dat de dingen soms zo moeilijk of spannend kunnen zijn, maar vertrouw maar op Mij. Ik ga met je mee, Ik geef jou de kracht, om het wel zelf te doen. Je kunt niet altijd bij de Vader op schoot zitten. Net zoals een kind ook niet altijd bij zijn vader of moeder op schoot blijft zitten. Nee, het gaat weer op ontdekkingstocht. En soms heeft het daar even een zetje bij nodig.
Omarmen. Hoe is dit voor jou? Wat heb jij op dit moment te omarmen? Je angst, je verdriet, je onzekerheid, je verleden? Hoe doe je dit? Omarm je het in de zin van dat het er mag zijn, of klamp je je er aan vast en wordt je er als het ware helemaal mee verweven? Ben jij je angst? Of is een deel in jou bang? Ben jij je verdriet? Of is een deel in jou verdrietig? In je omarming met God mag je datgene waar je zo vol van bent bij Hem laten.
Vastklampen aan kan soms zo heerlijk zijn, om even heel dicht bij God de Vader te zijn. Als je laatste strohalm. En dit vastklampen is ook echt niet verkeerd, op sommige momenten kan dit ook het enige zijn wat je kunt. En dat is goed. Al is het ook belangrijk dat je hier niet in blijft. Je kunt je niet je hele leven vastklampen aan God, want dan heb je je handen niet vrij om andere dingen te doen en er voor de mensen om je heen te zijn.
Soms gebeurd het dat we ons vastklampen aan iets, omdat we dat altijd zo gedaan hebben en niet beter weten. Juist dan wil Jezus tegen ons zeggen kom maar, Ik wil jou omarmen, nee je hoeft je niet aan mij vast te klampen, want weet je Jij bent het waard om Mijn licht te gaan verspreiden. Jij kunt dat in Mijn kracht. Ga maar op pad, vanuit die omarming, mag je anderen gaan omarmen. Nee niet vastklampen, zodat ze geen adem meer krijgen. Maar liefdevol omarmen.
