Stap uit de schaduw, stap in het licht. Verstop je niet langer, maar laat je zelf zien! Jij mag er zijn, precies zoals je bent.
Stap uit de schaduw, stap in het licht! Als ik dit lied hoor, dan moet ik direct denken aan een ondernemersdag georganiseerd door Beatrix van Steady coaching en Carola van Genadetijd, dat ging over zichtbaarheid. Als je mij van te voren had gezegd dat ik die dag zou gaan dansen op het lied waar de Geest van de Heer van de Heer is, daar is vrijheid, dan had ik je niet geloofd. Maar ik heb het die dag wel gedaan, voor een aantal vrouwelijke ondernemers die ik nog maar net een uurtje kende.
De dag begon overigens niet helemaal zoals ik had gehoopt. We begonnen met een kennismakingsspel. Tijdens dit spel mocht je bij elkaar post-its op de rug plakken, met daarop een woord, van je eerste indruk. Ik kreeg vaak het woord rustig. En terwijl ik dat las dacht ik, “rustig? Rustig? Van binnen voel ik me helemaal niet rustig. En ik wil eigenlijk helemaal niet rustig overkomen, ik wil enthousiast, gedreven en krachtig overkomen. Rustig, nee dat wil ik niet langer. Zo was ik vroeger, maar nu wil ik dat niet meer.” En toch was dat wel het woord dat ik van een aantal andere vrouwen terugkreeg. Ik merkte dat dit woord me ook onzeker maakte, en ik daardoor geraakt werd.
Maar na een tijdje besloot ik dat ik niet in mijn onzekerheid wilde blijven hangen en deelde met de groep eerlijk hoe ik mij voelde, ik moest zelfs even huilen, omdat het me zo raakte. Dat ik blijkbaar zo overkwam in een groep, terwijl ik had gehoopt anders over te komen. Doordat ik me kwetsbaar opstelde en eerlijk deelde wat er bij mij van binnen was, merkte ik dat ik weer in verbinding kwam met mezelf en de ander. En kreeg ik als feedback, wat dapper en krachtig dat je dit zo deelt.
Overigens is er niets mis met rustig zijn, dat is ook echt wel een talent van me die ik graag in zet in mijn coaching. Maar op dat moment was het een trigger voor me, omdat ik me al onzeker voelde en niet in verbinding was met mezelf.
Na het delen van hoe ik mij voelde en wat het met me deed, merkte ik dat ik weer lekker mee kon doen en enthousiast ging ik aan de slag met de opdracht om bij jezelf na te gaan wat jou uniek maakt en daarin ook God te vragen hoe Hij jou ziet. Terwijl ik hierover nadacht merkte ik dat echtheid bij me naar boven kwam, maar ook speelsheid, kracht, liefdevol, een geliefde Koningsdochter. En aan het einde van die opdracht kreeg ik de behoefte om te gaan huppelen en dansen. Dus dat schreef ik op.
Ik weet nog dat ik dacht, dansen? Wat moet ik daarmee? Maar algauw moest ik denken aan het moment dat ik samen met een cliënt door het bos huppelde. Huppelen en dansen, daar word ik wel blij van. Dat heeft voor mij alles te maken met weer in verbinding komen met jezelf, met je kleine meisje. Jezelf durven zijn. In vrijheid jezelf zijn.
Vervolgens kregen we de opdracht om op een creatieve manier te laten zien wat jouw boodschap is aan de wereld en dit op een creatieve manier te vertellen. Weer kwam het woord dansen in mij naar boven. En impulsief en enthousiast als ik ook kon zijn dacht ik, ‘ik ga dansen op het lied, waar de Geest van de Heer is, daar is vrijheid.’ Maar al snel kwamen de gedachten naar boven ‘ga je dat echt doen? Nee, dat doe je toch niet? Je gaat toch niet gek staan dansen? En ook nog tijdens het dansen dat ik dacht dit voelt wel heel ongemakkelijk.. maar toch was daar die gedachten, ik wil dit doen. Ik wil gewoon in alle vrijheid dansen en daarmee uitdragen dat je er mag zijn, dat al je gevoelens er mogen zijn!
En daar stond ik, te dansen op het podium, klik hier voor het bekijken van het filmpje.
Stap uit de schaduw
Stap in het licht
Loop naar de vrijheid
En wees niet meer bang
Ren naar Zijn wijd open armen
Daar is genade voor jou
Dans zonder last op je schouders
Daar is genade
Waar de Geest van de Heer is
Daar is vrijheid, daar is vrijheid
Waar de Geest van de Heer is
Daar is vrijheid, daar is vrijheid
Kom zoals je bent
Stap uit de nacht
Ervaar zijn onbegrensde kracht.
Ja, kom zoals je bent. Stap uit de schaduw, stap in het Licht. Ik wil jou ook uitdagen om uit de schaduw te stappen, je niet langer te laten beheersen door de gedachten dat je niet goed genoeg bent of dat niemand op jou zit te wachten. Wacht niet totdat jij je niet meer onzeker voelt, maar ga het gewoon doen, ook al voel jij je nog onzeker. Terwijl ik daar op het podium stond was er iets in mij dat zich nog steeds onzeker voelde, maar na afloop, gaf het zo’n voldaan gevoel. Ik had het gewoon gedaan en dat gaf zo’n positieve boost, waardoor het echt weer meer ging stromen.
