tot rust komen door je onrust er te laten zijn

Verlang jij naar rust? Weet je wat jou onrustig maakt? Wat helpend is bij tot rust komen is door ruimte te maken voor je onrust.

Vorige week had ik donderdagochtend extra lang geknuffeld met onze jongste dochter, omdat ik merkte dat ze dit nodig had en zich onrustig voelde. Ze zei dat ze ziek was, maar ik voelde wel dat dit niet zo was, maar dat er iets anders aan de hand was.

Naast het knuffelen ging ik ook voor haar zingen. Ik merkte dat ik dit zelf ook fijn vond. Zelf ervaarde ik ook wat onrust en dan is het zo fijn om te zingen over Jezus die de Goede Herder is en over Zijn vrede. Hierdoor merkte ik dat ik zelf ook rustig werd. En tegelijkertijd ook allerlei inspiratie kreeg door dat moment met mijn jongste dochter.

Toen zij was opgehaald was door de taxi, ging ik dan ook direct enthousiast aan de slag met mijn werk. Ik had overigens zelf niet ontbeten, omdat zij lekker bij me op schoot zat terwijl zij aan het ontbijten was. Maar ik bedacht me, dat komt later wel… totdat ik om 11 uur mijn maag ineens hoorde rammelen, oh ja, ik moet ook nog ontbijten.

Terwijl ik bezig was met thema rust, merkte ik bij mezelf dat die rust van binnen bij mij ver te zoeken. Ik ging maar achter elkaar door. Heel leuk om zo enthousiast bezig te zijn, echt niets mis mee. ‘Maar wat maakt me eigenlijk zo onrustig? En loop ik niet ergens voor weg?’ bedacht ik me terwijl ik om 11.15 eindelijk zat te genieten van een kopje thee en mijn ontbijtje.

En ineens besefte ik het me, ja, ik weet waar ik voor weg loop. Iets dat ik wel spannend vind, maar wat ik liever niet voelen. En terwijl ik me dat besefte bedacht ik me, voordat ik straks weer verder ga met werken ga ik eerst ruimte maken voor mijn onrust en ruimte maken voor datgene wat ik zo spannend vind.

Daarom besloot ik te gaan schrijven wat me zo onrustig maakte. En tijdens het schrijven kwamen de tranen en nadat ik hier ruimte aan gaf, merkte ik, ja dat was wat me zo onrustig maakte, en daarna ervaarde ik echt weer meer rust.

Nadat ik ruimte had gemaakt voor mijn eigen onrust las ik van de school van mijn jongste dochter een berichtje ‘ze kwam vanmorgen binnen met tranen, maar in een 1 op 1 gesprekje gaf ze aan waarom ze het niet leuk vond op school. We hebben haar daarom vandaag wat meer op een rustig plekje in de klas gezet en in de rustruimte laten werken. Ze gaf aan dit fijn te vinden. Ze is nu kalm en geniet van de rust.’

Zo bijzonder om net dit berichtje te krijgen en te lezen dat onze jongste genoot van de rust. Terwijl ik zelf bezig was met het thema rust, moest ik ook denken aan het weekend in het klooster. Toen ik net aankwam voelde ik mij onzeker en overprikkeld. Het was vrij druk en die drukte had ik niet verwacht. Ik merkte dat ik echt even moest landen en dat deed ik. Ik liep naar mijn kamer en ging me installeren. Terwijl ik daar zo op het bed zat bedacht ik me, is dit het nu? Ik verlangde zo naar rust, maar die was ver te zoeken. Ik probeerde te laten zijn wat er op dat moment was, mijn onrustige gevoel, mijn onzekerheid. Ik merkte dat het me hielp om hier ruimte voor te maken, het niet te veroordelen, maar er te laten zijn. En daarna liep ik naar de kerk. En wauw wat was het mooi om daar rond te lopen, de schoonheid diep van binnen te ervaren. En zo tot rust te komen..

Ja, wanneer je verlangt naar rust is het zo belangrijk om liefdevol te zijn naar datgene in jou dat zich zo onrustig voelt. Het helpt echt om tot rust te komen, door ruimte te maken voor jouw onrust, zodat datgene in jou dat zich zo onrustig voelt zich gezien voelt.

Vrijdag 18 november om 10 uur praten Sjoertje Bakker van de Steunpijler en ik trouwens tijdens een instagram live verder door over het onderwerp rust. Ik zou het leuk vinden wanneer jij dan ook aanhaakt, zodat we samen door kunnen praten over wat jou helpt om tot rust te komen.