waarom wil je perfect zijn?

Wil jij perfect zijn? Heb jij last van perfectionisme? Wat is perfectionisme precies?

Als ik google op perfectionisme, kom ik op de site van Femke de grijs, waar ik lees ‘Perfectionisme houdt in dat je naar perfectie streeft en bezig bent om volmaaktheid te creëren. Synoniemen zijn onder meer nauwgezet, nauwkeurig,  secuur, punctueel of precies zijn. Op zich is hier niets verkeerd mee. Het wordt pas een probleem als je te perfectionistisch bent en continu perfectionistisch gedrag vertoont. Wellicht hangt jouw zelfvertrouwen af van wat je hebt gepresteerd of vind je jezelf/ iets nooit goed genoeg en heb je continu kritiek op jezelf en/of anderen. Dit kan moe maken…’

Ik herken dit wel. Niet zo zeer dat alles wat ik doe, perfect moet. Nou vooruit, als ik een blog schrijf, moet het plaatje er wel perfect bij passen. En als er spontaan iemand op bezoek komt vind ik dat heel gezellig, maar eigenlijk moet ik de woonkamer dan wel eerst opruimen en ook wel schoonmaken van mezelf, want het moet er netjes uitzien. Nee, perfect hoeft niet, maar wel netjes. Al merk ik wel dat ik hier wel makkelijker in wordt. Ik wil graag de perfecte moeder zijn, en wanneer ik iets ben vergeten dan voel ik mij wel falen. Zo had ik laatst aan mijn oudste dochter belooft haar ergens voor op te geven en dat had ik niet gedaan. Ik voelde mij falen op het moment dat ik daar achter kwam. Ik besloot deze keer dat gevoel van falen er gewoon te laten zijn, maar dat voelde niet fijn. Ik had het eigenlijk willen voorkomen. Maar helaas dat kan niet altijd. Wel heb ik de volgende dag dit eerlijk aan mijn dochter vertelt en ze nam het gelukkig niet heel zwaar op. ‘oh, kan toch gebeuren mam, geeft niet hoor’. Pview, dat scheelde weer. Vaak maak ik me dan te voren weer veel te druk over hoe ik het haar moet gaan vertellen, maar valt het uiteindelijk wel mee. Ook wil ik graag de perfecte vrouw zijn. Toen mijn man laatst thuis kwam toen hij twee dagen weg was geweest, wilde ik echt naar hem luisteren en er voor hem zijn en mezelf even aan de kant zetten. Maar eigenlijk wilde ik ook heel graag vertellen wat er bij mij was en eigenlijk was ik op dat moment ook gewoon moe en lukte het me niet om te luisteren. Ik voel me dan op zo’n moment falen en daardoor lukt het juist helemaal niet om er voor hem te zijn. Door mijn drang naar perfectie, bereik ik juist het tegenovergestelde.

Waarom wil ik eigenlijk perfect zijn? Wil ik dat eigenlijk echt wel, of zit er iets anders onder? Herken jij dit dat je graag perfect wilt zijn? Waarom eigenlijk?