Morgen is het alweer oudejaarsdag en dan is het jaar 2021 alweer voorbij. Dankbaar kijk ik terug op het afgelopen jaar. Wat is er in het afgelopen jaar veel gebeurd, persoonlijk maar ook voor wat betreft mijn werk voor Waardevol en Uniek. Een paar hoogtepunten wil ik graag met jou delen. Juli 2021. Ik kreeg een berichtje van een lieve mede student, heb jij al gekeken? Nee, hoezo? We krijgen toch morgen pas de uitslag? Ik durf echt vandaag nog niet te…Lees meer
laten zijn wat er is

Begin november ben ik als coach naar een Groundworkbasicweekend geweest. Dit was voor mij de eerste keer als coach. De week voorafgaand aan het weekend merkte ik dat ik het spannend vond. Gedachten die in mij opkwamen waren ‘Ben ik wel goed genoeg als coach, kom ik niet te onzeker over? Kan ik de deelnemers wel goed genoeg helpen? Zijn de andere coaches niet veel beter?’ In die week heb ik veel gewandeld, heerlijk om de spanning er uit te wandelen. Maar…Lees meer
dankbaar waardevol en uniek coaching 1 jaar

‘Ik ben zo dankbaar Heer, want U hield eerst van mij, Uw liefde laat nooit los en maakt mij vrij‘ Deze zin kwam spontaan in me naar boven borrelen tijdens mijn lunchwandeling van gistermiddag. Dankbaar. Ja ik ben dankbaar voor het afgelopen jaar. Vandaag is waardevol en uniek – coaching precies een jaar. En bij zo’n mijlpaal hoort een feestje, daarom heb ik weer een heerlijk waardevol en uniek taartje besteld, die ik vandaag samen met mijn dochters en manlief ga opsmikkelen….Lees meer
dankbaarheid is een keuze

Wat waren het heerlijke dagen in Zeeland tijdens de herfstvakantie. Al begon de vakantie niet helemaal zoals gehoopt, een dag voor vertrek had ik migraine. Ik weet nog dat ik dacht ‘een nacht goed slapen’ en dan gaat het vast een stuk beter. Dit was helaas niet het geval, de dag van vertrek had ik nog steeds flinke hoofdpijn. Eenmaal aangekomen op ons vakantie adres nadat we al een heerlijke korte strandwandeling hadden gehad, waarin we heerlijk waren uitgewaaid, merkte ik dat…Lees meer
dankbaar onbevangen op weg

Onbevangen op weg gaan. Wat blijft dit steeds opnieuw weer een uitdaging. Ik heb regelmatig de neiging om me te focussen op het doel en vergeet dan te genieten van de reis. En wat helpt het me dan om naar mijn jongste dochter met het syndroom van down te kijken. Heerlijk hoe we een paar weken terug samen naar het bos gingen en in een boom klommen en verstoppertje deden. Heerlijk om haar zo intens te zien genieten. Onbevangen op weg gaan….Lees meer
dankbaar voor een knipoog van Boven

‘Tringggg.’ Zo dat was een harde bel. Onze jongste liep als eerste naar de voordeur en daar achteraan liep manlief. Maar er was niets te zien. Of toch wel? Er stond een plastic tas voor de deur van een bakker. Mmm, er zaten allemaal lekkere broodjes en koeken in. Van wie zouden we dat lekkers toch hebben gekregen? En hebben wij het wel gekregen of was het voor iemand anders bedoeld? Was het niet per ongeluk verkeerd bezorgd? Er zat geen briefje…Lees meer
- 1
- 2
- 3
- 4
- Next Page »