Vandaag is het 21 maart 2022, wereld down dag. Vandaag sta ik stil bij onze mooie puber dochter met het syndroom van down. Ik ben dankbaar voor onze mooie dame. Dankbaar om wie zij is. Maar naast dankbaar voor onze mooie dame en wat ik van haar heb geleerd, merk ik dat het soms ook best pittig vind. Zeker nu ze ouder wordt en we nog steeds lopen te stoeien met haar zindelijkheid en ik haar ook niet altijd goed kan verstaan….Lees meer
‘Tringggg.’ Zo dat was een harde bel. Onze jongste liep als eerste naar de voordeur en daar achteraan liep manlief. Maar er was niets te zien. Of toch wel? Er stond een plastic tas voor de deur van een bakker. Mmm, er zaten allemaal lekkere broodjes en koeken in. Van wie zouden we dat lekkers toch hebben gekregen? En hebben wij het wel gekregen of was het voor iemand anders bedoeld? Was het niet per ongeluk verkeerd bezorgd? Er zat geen briefje…Lees meer
Wat kan ik er van genieten om te wandelen in het bos. Heerlijk de boslucht opsnuiven, me verwonderen over Gods prachtige schepping. De vogelgeluiden doen me denken aan de momenten dat ik als klein kind bij mijn opa en oma in hun tuin speelde en echt even tot rust kwam en mezelf kon zijn. Even niet de drukte van het gezin waar ik uit kwam. En dat gevoel van tot rust komen ervaar ik nu vaak ook als ik heerlijk relaxte door…Lees meer
Ik dacht dat het gezellig zou zijn om even samen als gezin naar het bos te gaan. Normaal gesproken kan ik daar wel van genieten, dan hoef ik de bomen maar te ruiken of de prachtige herfstkleuren te zien en dan kom ik al tot rust. Deze keer niet. Ik zie een chagrijnige puber, maar voel me zelf ook chagrijnig en moe. En het verbaasd me dan ook niet als er kleine irritaties komen tussen mijn man en mij. Als vervolgens de…Lees meer
‘Leef met volle teugen. Durf te leven met de dag. Glimlach elke morgen, er is iets moois dat op je wacht.’ Het blijft zo’n mooi en inspirerend, maar vooral ook bemoedigend lied. Zo van, durf het maar. Durf maar te leven. Durf te gaan. Dit doet me denken aan het boek ‘durf te gaan’ van Marion Lubke, waarin zij schrijft over hooggevoeligheid. Wat veel herkenning lees ik in het boek en wat een prachtige opdrachten, om het echt op je te laten…Lees meer
Wat zijn dat toch heerlijke momenten om samen met mijn dochters te luisteren naar muziek en gewoon lekker op de bank te hangen, of heel hard mee te brullen als we in de auto zitten. Of heerlijk te dansen op de muziek, dit laatste doe ik vooral met mijn jongste dochter. Favoriet bij onze jongste dochter, zijn op moment de nummers van de kinderen van Kinga Ban. Elke dag heeft genoeg aan zijn eigen lach. Elke dag is tijd voor taart. Elke…Lees meer